ඉන්දියාවේදි ඉන්දියන් ප්‍රේක්ෂකයින් ඉස්සරහා වෙනත් රටක් ක්‍රිකට් ලෝක කුසලානයක් උස්සනවා කියන්නේ සෑහෙන්න අමාරු දෙයක්. ඒක ඊයේ ඉන්දියන් භූමියේදීම ඔස්ට්‍රේලියාව කළා. ඔවුන්ට සුබපැතුම්!

කමින්ස් කලින්දා ප්‍රෙස් එකේ කිව්වේ ඔවුන්ගේ ආශාව මිළියන ගණනක් ඉන්දියන් ප්‍රේක්ෂකයින් 'නිහඬ කරන' එක කියල. එහෙම නිහඬ කිරීමේ අභියෝගය සුන්දර එකක් කියල. ඊයේ තරඟයේ මුල ඉඳල ඔවුන් කරන්න ගත්තේ ඒක. ඒ කියන්නේ ඉන්දියාව තුෂ්නිම්භූත කරන එක. ඔය ''නිහඬ බව'' (silence) කියන එකේ තියනවා පොඩි ක්‍රිස්තියානි ආවේශයක්.

ගෝෂාකාරී ඉන්දියාව නිහඬ කළා කියන්නේ දේවල් තවදුරටත් ඔවුන්ගේ පාලනයේ නැහැ කියන එකට සංකේතයක්. ඒක තමයි ඔසියන්ගේ ජයග්‍රහණයේ පළමු පියවර. ඒක ශිෂ්ටාචාර අභියෝගයක්. ඒ අනුව ඔසියෝ අභියෝග කළේ ඉන්දියන් ක්‍රිකට්වලට නෙවෙයි. ඉන්දියන් ශිෂ්ටාචාරයට. අනන්‍යතාවට. දැන් ඔයාලට තේරෙන්න ඕනි අගමැති මෝදිගේ වේදනාව.

ඇත්තටම වෙනත් විදියකට ආයෙත් ප්‍රාදූර්භූත වුණේ සුදු ස්වාමියා සහ යටත්විජිත ස්වාමි මානසිකත්වය. ඔය නිශ්ශබ්ද කතාවෙන් තමයි ඔසියෝ එයාලගේ ''මානසික ගේම් එක'' පටන්ගත්තේ. ඒක ගැඹුරු දේශපාලනයක්.

තරඟ ආරම්භයේ ඔසීල හිටියේ එච්චර කැපීපෙනෙන තැනක නොවුනත් ඔවුන් තරඟ මාලාවේ අතරමඟදී තරඟාවලියට ඇත්තටම මුහුණදෙන්න ගත්ත. ඒකෙ එක හැරවුම් ලක්ෂයක් තමයි ඇෆ්ගනිස්ථානය එක්ක තිබ්බ මැච් එක. ඒ මැච් එකේ මැක්ස්වෙල් ක්‍රීඩාකරපු ඉණිම ඇතුලේ ඔවුන් ඔප්පුකළා මේ තරඟාවලියේ ඔවුන්ටත් ඕනෑම දෙයක් සිද්ද කළ හැකියි යන්න. ඒ නිසා ඊයේ ෆයිනල් එකේ ඔසීලගේ විකට් තුනක් අඩුවට වැටෙද්දී දිගින් දිගට කැමරා කෘ එක පෙන්නන්න ගත්තේ මැක්ස්වෙල්ව.

ඒ මැච් එකෙන් තමයි ඔවුන් මානසික ආධිපත්‍යය පතුරුවන්න ගත්තේ. ඒ එක්කම ඔවුන් ගහනවා දකුණු අප්‍රිකාවට.

ඊයේ මැච් එක කැරකෙන්න හේතු උණේ ඔවුන්ගේ ප්‍රවේශම් පන්දුයැවීම. ඒ වගේම විශිෂ්ට පන්දුරැකීම. ඒ සියල්ල සමඟ ට්‍රැවිස් සහ ලබශේන්ගේ අනර්ඝ සම්බන්දතාව. ඒ හැමපාරම ඔවුන් ඉන්දියාව නිහඬ කළා...

වැඩිය සද්දයක් තිබ්බේ නැති ට්‍රැවිස් හෙඩ් සෙන්චරියක් දැම්ම. ඒ තමයි ලෝක කුසලානයක අවසන් තරඟයක හඹායෑමකදී ගත්ත දෙවැනි ඒ වර්ගයේ ශතකය. අනික තියෙන්නේ ශ්‍රේෂ්ට අරවින්ද ද සිල්වාගේ නමට.

පිටපතකට අනුව සකස්කරලා තිබ්බ (scripted) මේ කුසලානේ ජයග්‍රහණය සැමරීම ඒ පිටපතින් ගලවලා අරගෙන තමන්ගේ පිටපතකට අනුව (පිටපතක් නැතුව) ඔසියෝ අරන්ගියා. ඉන්දීය අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදි උනත් මේ මැච් එකට ඇවිල්ලා හිටියේ ඒ පිටපතට අනුව කියල මට හිතෙනවා. කොහොම උණත් බටහිරයෝ හැදුව ක්‍රිකට් කියන්නේ ගොඩක් වෙලාවට පිටපතකට අනුව රඟදක්වන්න බැරි හරි අපූරු ක්‍රීඩාවක්. පුරෝකථනය කරන්න බැරි එක්තරා මැජික් ගතියක් ඒකෙ තියනවා. ඒකම තමයි ක්‍රිකට්වල ලස්සන. අරුමැසි බව.

මම කැමතිම ඒ පිටපතකට අනුව ගහන්න පුළුවන් කියල හිතපු ක්‍රිකට් පරාජය උණාට. ඇත්තටම දිනුවේ ඔසියෝ නෙවෙයි. ක්‍රිකට්වල අනුහස් සහගත බව. පුදුම සහගත බව. ඕනෑම දෙයක් සිද්ද වෙන්න පුළුවන් බව. බටහිර බව.

ඒ නිසා සතුටුයි....❤

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

මුදල් අය කරන පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපන ආයතන වලට එරෙහිව අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලය විසින් අද (අගෝස්තු 10) දින පැවැත්වීමට නියමිත බව සඳහන් උද්ඝෝෂණයක් හා අදාළ ප්‍රචාරක දැන්වීමක් සමාජ ජාලා තුළ බයිට් වෙමින් තිබෙනවා. මේක ටිකක් අලුත් ප්‍රවණතාවක්. ඇතැම් විට දේශපාලන පක්ෂ හෝ කණ්ඩායම් වලට සෘජුව සම්බන්ධ සමාජ ජාලා ක්‍රියාකාරිකයින් විසින් සංවිධානාත්මක ලෙස මේ වගේ දේවල් කරන නමුත් මේ අවස්ථාවේදී පේන්න තිබෙන්නේ එවැනි දෙයක් නෙමෙයි.

අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලය හෙවත් අන්තරේ මුල් වී කරන මෙවැනි විරෝධතා වලට දශක ගණනාවක ඉතිහාසයක් තිබෙනවා. අන්තරේ කියන්නේ රටේ සමස්ත ජනගහණයට සාපේක්ෂව කුඩා කණ්ඩායමක් වුවත්, එම කණ්ඩායමේ ප්‍රමාණයට සාපේක්ෂව රටේ රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති කෙරෙහි විශාල බලපෑමක් සිදු කරන කණ්ඩායමක්. විශේෂයෙන්ම අධ්‍යාපනය හා අදාළ රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති කෙරෙහි එම බලපෑම සිදුව ඇති ආකාරය පැහැදිලිව හැකියි.

දේශපාලනිකව පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය හා අන්තරේ අතර සම්බන්ධය රහසක් නෙමෙයි. පෙසපෙ ජවිපෙන් කැඩෙන්න කලින් ජවිපෙ හා අන්තරේ අතරද මේ ආකාරයේ සම්බන්ධයක් තිබුණා. අන්තරේ වගේම පෙසපෙ හා ජවිපෙ යන පක්ෂ සිටින්නේද අධ්‍යාපනය මිල දී ගැනීම, කළමනාකරණය කිරීම හා බෙදා හැරීම රාජ්‍ය ඒකාධිකාරයක් විය යුතුයි කියන මතයේ. මේ මතයේ සිටින තවත් පක්ෂ හා කණ්ඩායම් ඇති.

මේ හා අදාළ ජවිපෙ මතය පෙසපෙ හා අන්තරේ මත වලින් වෙනස් වෙන්නේ අවශ්‍ය ඉලක්කයට යාමට අදහස් කරන ආකාරය අනුව පමණයි. එම පක්ෂය සෘජු වාරණය කිරීම් වෙනුවට මෘදු රාජ්‍ය මැදිහත්වීම් හරහා ඉලක්කයට යන්න උත්සාහ කරන බවයි පෙනෙන්නේ. අඩු වශයෙන් එම පක්ෂයට සම්බන්ධ අපේ මිතුරන් කියන්නේ ඒ වගේ කතාවක්. හරියටම කිවුවොත්, රජය මුල් වී සියල්ලන්ටම ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයක් නොමිලේ ලබා දීම මගින් අධ්‍යාපනය මුදලට විකිණීම සඳහා වන අවස්ථා නැති වෙන්න අරිනවා කියන එක. මේ ක්‍රමයට අවසන් ඉලක්කයට යාමේ ප්‍රායෝගික හැකියාව කෙසේ වෙතත්, මෙය සෘජුව වෙළඳපොළට එරෙහිව නොයන ප්‍රවේශයක්.

අධ්‍යාපනය මුදලට විකිණීම හා මිල දී ගැනීම හැම මට්ටමකදීම මෙන් ප්‍රචලිතව ඇති දෙයක් වුවත් අන්තරේ විරෝධය බොහෝ විට එල්ල වී තිබෙන්නේ පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපන ආයතන වලට එරෙහිවයි. අධ්‍යාපන ධවල පත්‍රිකාවට එරෙහිව පැවති විරෝධයන්හිදීනම් එම විරෝධය එල්ල වුනේ උසස් අධ්‍යාපනයද ඇතුළු සමස්ත අධ්‍යාපන පද්ධතියම ආවරණය කළ පුළුල් ප්‍රතිසංස්කරණ යෝජනාවලියකට එරෙහිවයි. පසුව ටිකෙන් ටික ක්‍රියාත්මක කරනු ලැබ ඇතත්, විරෝධය හමුවේ එම යෝජනා හකුළා ගනු ලැබුවා.

ඉන් පසුව, 1988/89 භීෂණය දක්වාම දිග් ගැසුණේ රාගම පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයට එරෙහිව ආරම්භ වූ විරෝධයයි. එම විරෝධය අවසන් වුනේ අදාළ විශ්ව විද්‍යාලය රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයක වෛද්‍ය පීඨයක් වීමෙන් අනතුරුවයි. ඉන් පසුව, සාපේක්ෂව මෑත කාලයකදී මතු වූ සයිටම් විරෝධයද ඊට සමාන ආකාරයකින් අවසන් වුනා. මේ නිදර්ශන වලින් පැහැදිලිව පෙනී යන පරිදි, ලංකාවේ රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති තීරණය වී තිබෙන්නේ බහුතර ඡන්දයෙන් තේරී පත් වූ ආණ්ඩුවට අවශ්‍ය පරිදිම නෙමෙයි. විශේෂයෙන්ම අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති හා අදාළව මේ තත්ත්වය කැපී පෙනෙනවා.

රජයේ අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති හා අදාළව අන්තරේ වැනි කුඩා කණ්ඩායම් වලට ලොකු බලපෑම් සිදු කළ හැකි වූයේ අදාළ ඉල්ලීම් වලට යම් මහජන සහයෝගයක්ද තිබුණු නිසයි. අඩුම වශයෙන් ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම්වලට මහජන විරෝධයක් නොපැවති නිසයි. එයට එක් ප්‍රධාන හේතුවක් වූයේ මුදල් නොගෙවා උගත් අයෙකු පසුව අධ්‍යාපනය මුදලට විකිණීම වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම සදාචාරත්මක ප්‍රශ්නයක් සේ උලුප්පනු ලැබීමයි.

පෞද්ගලික පාසැල් හා සරසවිවල ඉගෙන ගන්නා ප්‍රමාණය ක්‍රමයෙන් ඉහළ යාමත් සමඟ මේ තත්ත්වය සෑහෙන තරමකින් වෙනස් වී තිබෙනවා. එවැන්නන්ට ඉහත කී සදාචාරාත්මක ප්‍රශ්නය නැහැ. අරගලයට පෙර කාලයේදී වුවද අන්තරේ විරෝධතාවන් කෙරෙහි යම් මහජන විරෝධයක් මෝදු වෙමින් තිබුණා. අද සිදුව ඇති පරිදි කඳුළු ගෑස් හා ජල ප්‍රහාර එල්ල කර ඔවුන්ගේ විරෝධතා විසුරුවා හරිද්දී "එනවා! නානවා!! යනවා!!!" ලෙස ඔවුන්ව සමච්චලයට ලක් කළ පිරිසක්ද සිටියා.

කෙසේ වුවත්, අරගලය අවස්ථාවේදී අන්තරේට ඔවුන්ගේ කවයෙන් පිටත යම් පිළිගැනීමක් ලැබුණා. ඒ එක්කම, පෞද්ගලික සරසවිවල ඉගෙන ගනිමින් සිටි හා ඉගෙන ගෙන සිටි බොහෝ දෙනෙකුද අරගලයට සම්බන්ධ වුනා. සීමිත සන්දර්භයක වුවද ඔවුන් එක්ව කටයුතු කළා.

මේ වන විට අන්තරය පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල වලට එරෙහිව සෘජුව අවි අමෝරාගෙන සිටින අතර ප්‍රසිද්ධ පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපන ආයතන තුනක් උපාධි කඩ ලෙස කෙළින්ම නම් කර තිබෙනවා. අන්තරේ සහ පෙසපෙ සතු එක් යහගුණයක් වන්නේ තමන් විශ්වාස කරන දේශපාලනය වෙනුවෙන් සෘජුව පෙනී සිටීමයි. කෙසේ හෝ මැතිවරණ ජයගැනීම ඉලක්ක කරන දේශපාලන පක්ෂ වලට මෙය කළ නොහැකියි.

මගේ විශ්වාසය අනුවනම් තමන්ට අවශ්‍ය දෙයක් අවශ්‍ය අයෙකුගෙන් ඉගෙන ගැනීම මිනිසෙකුගේ මූලික අයිතියක්. අන්තරේ පෙනී සිටින්නේ එම මූලික මිනිස් අයිතියට එරෙහිවයි. ඉගෙන ගැනීම වෙනුවෙන් මුදල් ගෙවීම හෝ නොගෙවීම පෞද්ගලික තීරණයක් මෙන්ම ද්වීතියක කාරණයක්. එම නිදහසට ඉඩ අහුරන රටවල් ලෝකයේ ඇත්නම් ඒ ඉතාම සීමිත රටවල් ගණනක් විය යුතුයි.

මුදල් නැති කම නිසා ඉගෙන ගැනීමේ අවස්ථාව අහිමි වන අයට ඉගෙන ගැනීමට අවස්ථා සැලසීම වෙනම කාරණයක්. ලෝකයේ හැම රටකම මෙන්ම අධ්‍යාපනය යම් ආකාරයකින් සුබසාධනය කෙරෙනවා. එහෙත්, කැමති අයෙකුට මුදල් ගෙවා ඉගෙනීමට තිබෙන නිදහසට බාධා කරන්නේ නැහැ.

ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වල මූලික උපාධි පාඨමාලා වෙනුවෙන් ගාස්තු අය නොකිරීම යන්නේ අදහස් වන්නේ අධ්‍යපනය වෙනුවෙන් සිසුන් විසින් කිසිම මිලක් නොගෙවිය යුතු බව නෙමෙයි. සෑම සරසවි සිසුවෙකු විසින්ම අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් ගෙවන යම් මිලක් තිබෙනවා. පාඨමාලා ගාස්තු අය නොකිරීමේදී සිදු වන්නේ එම මිල සුබසාධනය වීමක් පමණයි.

ඉහත මිලට ඇතුළත් වෙන්නේ නවාතැන් ගාස්තු, පොත්පත් සඳහා යන වියදම් ඇතුළු පහසුවෙන් මුදලින් මැනිය හැකි අතින් යන වියදම් පමණක් නෙමෙයි. වසර හතරක පමණ කාලයක් උපාධි පාඨමාලාවක් වෙනුවෙන් වෙන් කිරීමේ ආවස්ථික පිරිවැය යනු විශාල මුදලක්. ලංකාවේ සරසවි වල ඇතැම් පාඨමාලා සඳහා අවශ්‍ය පමණ සිසුන් බඳවා ගත නොහැක්කේත්, එවැනි ඇතැම් සිසුන් රට තුළ සිට හෝ විදේශගතව මුදල් ගෙවා වෙනත් පාඨමාලා හදාරන්නේත් මෙම ආවස්ථික පිරිවැය සැලකූ විට මුදල් අය නොකර උගන්වන පසුබිමක වුවද එවැනි පාඨමාලාවක් හැදෑරීම මිල අධික නිසා.

උදාහරණයක් ලෙස මෙම ලේඛකයා ප්‍රථම උපාධිය හැදෑරීම සඳහා රජයේ සරසවියකට ඇතුළු වන විට රජයේ ඉංග්‍රීසි උපගුරුවරයෙක්. ඊටත් පෙර මාසික වැටුපකට පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවක් කළ අයෙක්. ඉහත රැකියා කර වසර පහකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ උපයාගත හැකිව තිබුණු මුදල උපාධිය හැදෑරීම සඳහා කාලය වෙන් කිරීමේ ආවස්ථික පිරිවැයෙහි කොටසක්. එම මුදල අත හැරීම යනු අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් සිදු කළ මුදල් ගෙවීමකට සමාන ආයෝජනයක්.

මේ ලේඛකයානම් අධ්‍යාපනය විකුණන්න පටන් ගත්තේ වයස අවුරුදු එකොළහක කාලයේ සිටයි. ඒ විදිහට අධ්‍යාපනය විකුණා හොයා ගත් මුදල් බොහෝ විට නැවත වැය කළේත් අධ්‍යාපනය මිල දී ගන්නයි. දැනුම නිෂ්පාදනය කරන එක අමාරු වැඩක් වුනත් අධ්‍යාපනය නිෂ්පාදනය කළ හැකි බොහෝ අය ඉන්නවා.

පසුව රජයේ ඉංග්‍රීසි ගුරුවරයෙකු ලෙස ලේඛකයා විසින් කළේද අධ්‍යාපනය විකිණීමක්. දැන් රජයේ සේවයේ සිටින ගුරුවරු මෙන්ම සරසවි ඇදුරන් විසින් කරන්නේද තමන්ගේ ජීවිකාව සඳහා අධ්‍යාපනය විකිණීමයි. ගුරු වර්ජන හා සරසවි ඇදුරු වර්ජන වලදී සිදු වන්නේ ඔවුන් විසින් අධ්‍යාපනය විකිණීම සඳහා රජයෙන් අය කරන මිල වැඩි කර ගැනීම සඳහා හෙට්ටු කිරීමක්. මෙම ගනුදෙනුව සහ මෙවැන්නකු විසින්ම මුදල් අය කර ටියුෂන් කිරීම අතර එකම වෙනස මුල් අවස්ථාවේදී රජය අතරමැදියෙකු සේ මැදිහත්වීම පමණයි.

රජය විසින් අධ්‍යාපනය මුදල් අය නොකර ලබා දීමේදී සිදු වන්නේ රජය විසින් රට පුරා සිටින ගුරුවරුන්ගෙන් හා සරසවි ඇදුරන්ගෙන් අධ්‍යාපනය තොග මිලට ලබා ගෙන තමන්ගේ අභිමතය පරිදි බෙදා හැරීමයි. රජයේ වැටුප් වියදම් බරින් තුනෙන් එකක් පමණම වැය වන්නේ මේ වෙනුවෙන්. මෙහිදී රජය විසින් අවසාන වශයෙන් එම අධ්‍යාපනය ලබා ගන්නා සිසුන්ගෙන් මුදල් අය කරන්නේ නැහැ. එහෙත්, එම මුදල කාගෙන් හෝ අය කර ගන්නවා.

මීට සාපේක්ෂව පෞද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතනයක් විසින් කරන්නේද රට පුරා සිටින ගුරුවරුන්ගෙන් හා සරසවි ඇදුරන්ගෙන් අධ්‍යාපනය තොග මිලට හෝ සිල්ලර මිලට ලබාගෙන නැවත අලෙවි කිරීමයි. මෙහිදී ඒ වෙනුවෙන් සිසුන්ගෙන් හෝ ඔවුන්ගේ දෙමවුපියන්ගෙන් සෘජුව මුදල් අය කෙරෙනවා. ඒ වගේම, අවස්ථා දෙකේදීම, සිසුවෙකු විසින් සෘජුව වැය කරන හෝ නොකරන මුදලට අමතරව, ඔවුන්ට ආවස්ථික පිරිවැයක්ද දරන්නට සිදු වෙනවා.

අධ්‍යාපනයේ අරමුණ කුමක්ද? අධ්‍යාපනයේ පිරිවැය දැරිය යුත්තේ කවුද? මේ දේවල් පසුව සාකච්ඡා කරමු.

ඉකොනොමැට්ටා ෆේස්බුක් පිටුවෙනි

96 ලෝක කුසලානෙ දිනල ඊට පස්සෙ එන ටූනියක ලංකාව දකුණු අප්‍රිකාව සහ පකිස්තානෙ සහ තව පොඩි ටීම් එකක් ඉන්නව. දකුණු අප්‍රිකාව ෆයිනල් ගිහිං දැනටම. ලංකාව පකිස්තානෙ මැච් එක. පකිස්තානෙ ෆයිනල් යන්න ඕනෙනම් අපිව ලොකු මාජින් එකකින් පරද්දන්න ඕන.

මේ මැච් එකේ තමා ජයසූරියට හරක් මස් කන ජයසූරියගෙ පොඩි එකා හම්බෙන්නෙ. ජයසූරිය ගහනව බලා හිටිය ෂහීඩ් අෆ්‍රිඩි (උගෙ උප්පැන්නෙ හොරට හදල ටීම් එකට දැම්මෙ කියල අපි කිව්වෙ ඒ කාලෙ) උගෙ මුල්ම මැච් එකේ පකිස්තාන් ඕපනින් බැටර් විදිහට ඇවිත් බෝල තිස් හතට සීය ගහනව මේ මැච් එකේ. අෆ්‍රිඩිට ෆාස්ට් බෝල් කරන්න ඕනෙ ෂෝට් ඔෆ් අ ලෙන්ත් කියල ආමි කට් සජීවද සිල්වා තමා මුලින්ම ඉගෙනගන්නෙ ලංකා ටීම් එකේ. ඒ පස්සෙ. මේ මැච් එකේ අෆ්‍රිඩි ජයසූරියටත් එක්කම ජයසූරිය ස්ටයිල් එකෙන් නෙලනව.

පකිස්තානෙ මේකෙ 370ක් වගෙ ගාණක් ගහනව. ෆයිනල් එකට සිලෙක්ට් වෙන්න නම් ලංකාව පැරදුනාට අවුලක් නෑ ඒත් නෙට් රන් රේට් එක උඩ එන්න 290ක් ගහන්න ඕනෙ. වසීම් අක්‍රම් නෑ වකාර් යුනුස් ඉන්නව. සක්ලේන් මුෂ්ටාක් සහ අෆ්‍රිඩි ස්පිනර්ලා.

ලංකාව සුපුරුදු ටොප් ඕඩර් කොලැප්ස් එක. විකට් හතරක් ලකුණු විස්සට තිහට අවුට්. අරවින්දයි අර්ජුනයි ඉන්නෙ. අර්ජුන කියන්නෙ pure economy of movement. අර්ජුන කැමතිම ෂොට් එක ග්ලාන්ස් එක. බැට් එක උස්සල ගහන්න කම්මැලියි. ඇවිදින්න පුළුවන්කම තියෙද්දි දුවන්නෙ මොකටද? ඒ වුනාට හිනායන සීන් එක තමා අර්ජුන සාමාන්‍යයෙන් ලකුණු තිහට හතලිහට එනව තේරෙන්නෙ නෑ. ඒ වගෙ ස්කෝර් එකකට එන්නෙත් ගොඩක් වෙලාවට රන් අ බෝල්.

පිච් එක කැපෙනව. අර්ජුන පනහක් ගහල අවුට් වෙනව. හෂාන් ආපු ගමන් යනව. ධර්මසේන. හුලං පාරක් වැදුණම වැටෙන ඩයල් එක. මූ අරවින්ද එක්ක ලකුණු සීයකට වැඩි පාට්නර්ෂිප් එකක් දානව. ඔය මැච් එකේ ධර්මසේන මොකෙක් හරි බෝලර් කෙනෙක්ගෙ ඔලුවට උඩින් හයක් ගහනව. ඉම්පොසිබල්. බැට් එක උස්සගන්න හයිය නෑ මූට.

සක්ලේන් මුස්ටාක් තමා මට මතක හැටියට දූස්‍රාව මුලින් ඉන්ට්‍රොඩියුස් කරන්නෙ. ඒක ගොඩක් උන්ට රීඩ් කරන්න බෑ. මේ කාලෙ සක්ලේන් පට්ට ඩේන්ජර්. වටේ ඉන්න අනික් උන්ව කඩනව ඒත් අරවින්දව හොල්ලන්න බෑ ඌට. තව ලකුණු විස්සයි ඕනෙ 290 වෙන්න. ඕවර් හතරක් තියෙනව ගහන්න. අරවින්ද ලෝවර් මිඩ්ල් ඕඩර් එක එක්ක මැච් එක ඇදලා තියෙන්නෙ. වැඩි කලබල නැතුව ඉවර කරන්න තියෙන්නෙ.

බෑනෙ. මුගෙ ඊගෝ එකයි ඔලුවයි වැඩියිනෙ. සක්ලේන්ගෙ ඕවරේ. මූ පැන්නා ඉස්සරහට දුස්‍රා එකට. මිස්. ස්ටම්පින් එක මොයීන් කාන්ගෙ. ටීවී එකේ පැහැදිලි නෑ මේක කෙස්ගහෙන් යන්නෙ. අවුට් එක දුන්නා අම්පයර්. අරවින්ද බැට් එක කිහිල්ලෙ ගහගෙන යනව 120ක් ගහල. විකට් හතයි.

ධර්මසේන් එක්ක තව විකට් එකක් චීප් වැටෙනව. අන්තිම ඕවරේ. විකට් නවයයි. වාස් ගහන්නෙ. 11ක් ඕනෙ 290 ගහන්න. වකාර් යුනුස්. පරණ බෝලෙ. රිවස් ස්වින්ගින්. වාස් හයේ එකයි හතරෙ එකයි ගහනව. බෝල තුනක් තියෙනව. ඕල්මෝස්ට් හෝම්.

හැමෝම දන්නව මොකක්ද එන බෝලෙ කියල. හැමෝටම වඩා හොඳට වාස් දන්නව මොකද්ද එන බෝලෙ කියල. ස්ලෝ බවුන්සර් මගුල් නෑ කකුල් දෙක යටට ෆාස්ට් රිවර්ස් ස්වින්ගින්ග් යෝකර් එක. පතන විදිහටම එනව. වාස් සූදානම් කරගත් විදිහට බැට් එක වද්දගන්න හදනව. පොලු ගැලවෙනව. වකාර්ගෙ අත දෙව්ලොව දිහාවට ඉස්සෙනව. ඌ දන්නෙ නෑ කොහොමද සෙලිබ්‍රෙට් කරන්න ඕනෙ කියල. සෙලිබ්‍රේෂන් එකේ ආවේශය වකාර්ව උඩ පන්නනව.

ඇන්ඩ් ඊට පස්සෙ ෆයිනල් එක සෆ්ෆො දින්නම උන් "අපි ලෝක ශූරයන්ට ගැහුවා" කිව්ව කියල අපි අපේ පුංචි හිත් අමනාප කරගන්නව. හැන්සි ක්‍රොන්යේ කියන්නෙ එච්චර අපි කැමති බුවෙක් නෙමෙයි කොහොමත්.

====
අරවින්දට ICC මගුලක් දුන්නම සමහරු ගිහිං ස්ටැට් පීරලා හොයනව කෝ මේ හෝල් ඔෆ් ෆේමර් ස්ටැට්ස් කියල. අපි ඔබට අනුකම්පා කරමු. අරවින්ද ඉන්නෙ ඔය මැච් එකේ. ලොසේ ලොස් ගොඩදාන්න බැරි මැච් තනියම ගොඩදාන මානයට ගේනව ඌ. එකවතාවක් දෙවතාවක් නෙමෙයි සෑහෙන වතාවක්. හැබැයි එහෙම ගෙනත් අතේ තියන මැච් එක විසිකරන එකත් අරවින්දගෙ සිග්නේචර් වැඩක්. ඒ අතේ තියෙන මැච් විසිකරන මෙන්ටැලිටියෙන්මයි ඌ ලංකාව හදපු හොඳම බැටා බවට හැදුවෙත්. අයි ඩෝන්ට් කෙයා හූ යූ ආර්. මම උඹට රිස්පෙක්ට් කරන්නෙ නෑ උඹ සක්ලේන් මුස්ටාක් නෙමෙයි වකාර් යුනුස් නෙමෙයි ජවගාල් ස්‍රීනාත් නෙමෙයි බ්‍රෙට් ලීගෙ ආච්චි වුනත්. අයි ඩෝන්ට් කෙයා අබවුට් ද ස්කෝර්කාඩ්. මට මගෙ ලකුණු ගාන රෙකෝඩ් වැඩකුත් නෑ. මැච් එක දිනනවද පරදිනවද වැඩකුත් නෑ. ගේම කෝ ගේම? මේ ඇටිටියුඩ් එක තිබ්බ සහ මේ ඇටිටියුඩ් එක පුල් ඕෆ් කරන්න ටැලන්ට් එක තිබ්බ එකෙක් ලංකාවෙ වෙන හිටියෙ නෑ. අරවින්ද වගේ කෙනෙක්ව මේන්ටේන් කරන්න පුළුවන් ටීම් එකකුත් ඊට පස්සෙ නෑ. සමහර දේවල් වෙන්නෙ එක වතාවයි එක තැනක විතරයි. යූ හැඩ් ටු බී දෙයා නැත්තං සොරි.

මොන හේතුවකට හෝ මේ මැච් එක මගෙ මෙමරියෙ දිගට තියෙනව. හිතලා බැලුවොත් ඇයි කියල කියන්න පුළුවන්. ඒක ලස්සන ට්‍රැජඩියක්.

දැන් එන බැටාලා හැම එකාම එක වගේ. මැෂින් වගේ. බැටර්ස්ලාගෙ මැනරිස්ම්ස් ගැන හිතන්න. ජයසූරියගෙ එලැබරට් රිචුවල් එකක් තිබ්බ හැම බෝලෙකටම කලින්. මහානාමගෙ බැට් එකේ මිටයි උගෙ නිකටයි අතර ආදර කතාවක් තිබ්බ. අර්ජුන කියන්නෙ ක්‍රිකට් පිටියක අවසානයට ගජගා වන්නම නටපු එකා. චන්ද්‍රපෝල් සහ සර්වාන් බේල් එකෙන් ගාඩ් එක ගත්‍ත. චන්දපෝල් සර්වාන් දෙන්නම ලෝකෙ හිටපු ස්ටයිලිෂ්ම බැටාලා දෙන්නෙක්. දැන් කොදෙවුවො කියන්නෙ රසල් පොලාඩ් ටයිප් බෝල පලන උන් වුනාට කැහැටු, එලිගන්ට් පට්ට ලස්සනම ප්ලේයර්ලා දෙන්නෙක් මුං. සලීම් මලීක් හෙල්මට් එක දැම්මෙ අවුවෙන් බේරෙන්න. ඇම්බ්‍රෝස් කියන ජෙන්ටල් ජයන්ට් බෝල දෙකක් අතර කරේ තොල දාන්න එන මැස්සො පන්නන එක. හැමවිට දෙකට නැමී සිටි, කොන්දෙ අමාරුවක් තිබ්බ ආච්චි කෙනෙක් වුන මොයීන් ඛාන් වාරු ගන්න හැරමිටියක් පාවිච්චි කල අතර සමහර වෙලාවට ඒකෙන් ක්‍රිකට් බෝලවලට නියම ආච්චි ස්ටයිල් එකෙන් ගැහුව. ඉන්සමාම්ගේ එකම බලාපොරොත්තුව වුනෙ කැරියර් එක ඉවර වෙන්න කලින් ලෝක ඉතිහාසෙ රන් අවුට් රෙකෝඩ් සියල්ල තමා සතුකරගන්න එක.

ෆැනී ඩි විලියර්ස් බෝල් කරන්න ආවෙ කුකුලෙක් විදිහට දුවගෙන නිසා අපි ඌට කීවෙ කිකිලියර්ස් කියල. මුෂ්ටාක් අහමඩ් එක අතකට විතරක් වෙනස්කම් කිරීමේ ක්‍රිකට් සම්ප්‍රදාය පිලිනොගත් නිසා බෝල කරද්දි අත් දෙකම කරකැවීම මනෝඥයි කියල හිතුව. පෝල් ඇඩම්ස් අත් කකුල් විතරක් නෙමේ බෙල්ලටත් එක්සයිස් ඕනෙ කියල හිතුව.

දැන් ඔය කියන්නෙ ක්‍රිකට් ගැන නෙමෙයි, මේ මූ හිතින් මවාගත් පල්හෑල්ලක්නෙ කියවන්නෙ කියල අපේ ස්ටැට්ස්ගුරු මහත්වරු බාධා කරනව ඇහෙනව මට. ඇත්ත, ස්ටැට්ස් අරගෙන බැලුවොත් අරවින්ද හද්ද ඇවරේජ් බැටෙක්. ඒත් මම ස්ටැට්ස් වලින් නෙමේ ක්‍රිකට් බැලුවෙ. මට අරවින්ද කියන්නෙ බලාපොරොත්තුවට කියන තව නමක්. ඌ ඉන්නකං මැච් එක ලයිව්. මැච් එක දිනන්න කිට්ටු වෙද්දි අරවින්ද ක්‍රීස් එකේ ඉන්නවනං ඒ වෙලාවට වෙනම කකුල් ක්‍රොස් කරගෙන පද්මාසනේ ඉඳගෙන චූ හෝල්ඩ් කරගෙන දෙයියන්ට හිතෙන් යදින්න ඕන ඒක වෙනම කතාවක්. ඒත් මේ සියල්ලෙන් කියවෙන්නෙ අපිට අරවින්ද කියන්නෙ ස්ටැට්ස් දෙක තුනක් නෙමෙයි කියල.

දැන් මට කවුරුහරි පෙන්නන්න ඔය උඩ කී ආකාරයේ එක quirk එකක්, flourish එකක්, exaggeration එකක් තියෙන වර්තමාන බැටෙක්. මට මුං ඔක්කොම එක වගේ. එක වගේම ලීන් මීන්. එක වගේම ඇප්‍රෝච්. කෝ විවිධත්වය? ඉන්දියාවයි ඔස්ට්‍රේලියාවයි ගහනකොට සිග්නේචර් වෙනසක් පේනවද? මට නම් නෑ. මට මුං ඔක්කොම පැටලෙනව. තීක්ෂණයි, අජන්ත මෙන්ඩිසුයි, සුනිල් නරීනුයි, ප්‍රසිද් ක්‍රිෂ්ණයි අතර වෙනස කියන්න. නෝ වොන්ඩර් තීක්ෂණට පර්සනල් සෙලිබ්‍රේෂන් එකක් ඕනෙ වෙන එක. මට එක කැරැක්ටර් කෙනෙක් පෙන්නන්න.

ක්‍රිකට්වලින් දැන් මට කතන්දරයක් හදාගන්න බෑ. කොමෙන්ටේටර්ලාගෙ උද්වේගකර superlative ඕවර්ඩෝස් වුනු කොමෙන්ටරිය ඇහුවට මට කිසිම උද්වේගයක් දැනෙන්න නෑ. පරීක්ෂණයකට එක්ක 96 ෆයිනල් එක දිනන වෙලාවෙ ටෝනි ග්‍රෙග් ගෙ කොමෙන්ටරිය අහන්න. ටෝනි ග්‍රෙග් කියන්නෙ ඒ කාලෙ කොමෙන්ටරි බොක්ස් එකේ හිටිය වැඩියෙන්ම උද්වේගකර කොමෙන්ටේටර්. රිචී බෙනෝ සහ රන්ජිත් ප්‍රනාන්දු වගෙ උන්නෙ වෙන හිටියෙ. ඒත් ටෝනි ග්‍රෙග් ගෙරි හූ තියනවද බලන්න. අර්ජුන සමරන හැටි බලන්න. ලංකා ක්‍රීඩා ඉතිහාසයේ උද්වේගකරම අවස්ථාව ඒ. ඒ කිසිවකින් අවස්ථාවෙ ශ්‍රේෂ්ටත්වය බාල වෙනවද? 96 වර්ල්ඩ් කප් එක දිනපු වෙලාවෙ ටෝනි ග්‍රෙග්ගෙ කමෙන්ටරියෙ තියෙන උද්දාමයට වඩා වැඩියෙන් දැන් කෝලි හතරක් ගහපුවාම කොමෙන්ටේටර්ලා උද්දාමයට පත්වෙනව. මේකෙ ඵලයක් විදිහට සියල්ල උද්වේගකර වෙනව. ඒ කියන්නෙ සියල්ල පට්ට ඩල් බෝරිං වෙනව. කොච්චර ගැහුවත් මදි.

මේ ක්‍රිකට්වල කතන්දරයක් ගොඩනගාගන්න තියෙන අපහසුව සහ රියල් කැරැක්ටර්ලා නැතිවීම නිසා සිද්ධ වෙන ඊලඟ දේ තමා අදාල නැති මගුල්වලින් කතා ගොඩනගන්න දරන උත්සාහය. කෝලිගෙ බලු අනාථාගාර, අනුෂ්කාගෙ පරණ පෙම්වතුන්, ධනුෂ්කගෙ මොඩලින් පොටෝ, තවදුරටත් කාටවත් මිස්ටරියක් නැති වනිඳු හසරංග වගේ සෝ කෝල්ඩ් මිස්ටරි ස්පිනර්ලාගෙ සෙලිබ්‍රේෂන්ස්, ක්‍රිකට් තරග අස්සෙ කැමරාවෙන් ඕඩියන්ස් එකේ ලස්සන ගෑණු පෙන්වීම සහ මේ සියල්ලට වඩා ස්ටැට්ස් උන්මාදය එන්නෙ.

ස්ටැට්ස් තිබ්බදෙන් ක්‍රිකට් ගහන උන්ට සහ කෝච්ලට ස්පොටර්ලට මැනේජර්ලට. මට ඉලක්කම් දැක්කට නගින්නෙ නෑනෙ. මාර කේස් එක. ඕනෙම නම් නෝටි ඇමරිකා ගණන් ටීචර් කෙනෙක් බලනව මැතට චූන් වෙන්න. ක්‍රිකට්වල මට ඕනෙ කතාවක්, කැරැක්ටර් සෙට් එකක්, රියල් ගේමක්. කණගාටුවට මේ කන්සර්න්ස් වලට ඇඩ්‍රස් වෙන්නෙ නෑ දැන්. හෙනම අඩුයි. ඒ වෙනුවට අපි කෝලි සීයෙ ඒවා පනහක් ගහනකොට ගිනිගන්න ගේ අස්සෙ ඉඳගෙන This is fine කියන බල්ලා වගේ ෂෝක් කියනව. රසයක් නැති බව අමතක කරන්න චක්කරේ පාඩම් කරනව.

ඒත් අපිට ඕනෙ හයේ ඒවා දහයක්. මේකට අපි ගෙවන ගෙවීම තමා මොඩර්න් නන්සෙන්ස්. නෑ සොරි, මේ දෙකම සල්ලිවල නිර්මාණයක්. අපි ආශා කරන්නේ IPL එකට සහ BCCI එකට ලාභ දේට. නන්සෙන්ස් සෙල්ස්. ගොඩක් අතීතේ නෙමේ මේ. අවුරුදු විසිපහක් එහා. ක්‍රිකට් මීට වඩා පට්ට වයිබ්‍රන්ට් විවිධත්වයක් තිබ්බ. දැන් වයිබ්‍රන්ට් අනුෂ්කාගෙ ගවුම විතරයි.

(ගණිතඥයන්ගේ දෝෂදර්ශනයට විවෘතයි. මම 95 විතර පටන්ගෙන ටීවී එකෙන් පමණක් ක්‍රිකට් බලන සාමාන්‍ය ලෙවල් ප්‍රේක්ෂකයෙකි. මට එක එකාගේ ටෙක්නිකල් ඩීටේල්ස් වැදගත් නැත. )

දුමින්ද රත්නායක ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

ඔබ ගොඩක් පරිභව කරනවා කියන්නේ ඔබ ගොඩක් ආදරෙන් ඉඳල තියනවා කියන එක....

කිසිම න්‍යායක් පාවිච්චි කරන්නේ නැතුව ''ලිබරල්'' කියන එක තේරුම්ගන්න උනොත් මම ඒක ජීර්ණය කරගන්නේ මේ වගේ ජීවන උදාහරණයක් එක්ක. මොකද දැන් වමේ අය පොඩි ලිබරල් කෑල්ලකුත් එල්ලගෙන දේශපාලනය කරමින් ඉන්න නිසා.

අවුරුදු ගණනක් ජීවත් වෙලා යම් වෙලාවක දෙන්නෙකුට වෙන්වෙලා යන්න හිතෙනවා කියන්න. මොකද වෙන්වීමකදී තමයි මේ අධිකාරී බව, බලය, පුරුෂත්වය, ගහල දමන එක වගේ දේවල් එළියට එන්නේ. ඉවසීම, ඉඩදීම සහ සමුදීම කියන එක උරගා බැලෙන්නේ. විශේෂයෙන් ඇත්ත ආදරය උරගා බැලෙන්නේ.

අවුරුදු ගණනක් එකට ජීවත් වෙනකොට විශ්වාසය සහ තවත් කරුණු මත දෙන්නෙක් (හෝ කිහිප දෙනෙක්) අතරේ හුවමාරු වෙන ගොඩක් දේවල් තියනවා. දරුවෝ, දේපළ, මුදල්, යාන වාහන වගේ භෞතික දේවල් වගේම හැඟීම් එක්ක හුවමාරු වෙච්ච දේවලුත් ගොඩක් තියෙන්න පුළුවන්. ඒවායින් වෙන්වීම දුෂ්කරයි වගේම වේදනාත්මකයි. ඒ වේදනාව නිසාම ප්‍රචණ්ඩ වෙන්නත් පුළුවන්. ඔය හොලිවුඩ් නළු නිළියෝ උනත් කොච්චර මොඩ් ලයිෆ් ස්ටයිල්ස් තිබ්බත් මේ වෙන්වෙන තැනදී ගහ මරා ගන්නේ පරණ විදියටම තමයි. ඒක තේරුම්ගන්න පුළුවන්.

හැබැයි දේශපාලනය ඇතුලේ එක තැනක යම් කාලයක් ඉඳල එතනින් වෙන් වෙලා යන්න උණොත් ලංකාවේ වමේ හෝ වාම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී (left liberals) කියන කොටස්වල ක්‍රියාකාරීන් නම් කෙළින්ම ත්‍රස්තවාදයක් වෙත ගමන් කරනවා. අඩෝ, මූ, පරය, බල්ල, පාදඩ, කාලකන්නි, මුගේ අම්මට, ගූ කෑලි, සක්කිලි වගේ යෙදුම් එක්ක තමයි සමු දුන්නත් දෙන්නේ.

ඒවා කාගෙන යන්න බැරිනම් ඒ කසාදේ එල්ලිලා ඉන්නම වෙනවා. ලංකාවේ කසාද පවතින්නේ මෙන්න මේ සමාජ අපවාදයට බයේ මිසක් ඇත්ත උවමනාව ඇතුලේ නෙවෙයි. වම සහ ලංකාවේ කසාදය කියන මේ දෙකම පවතින්නේ එකම තර්කයක් ඇතුළේ. දෙකම දේශපාලනිකයි. දෙකම ගෝත්‍රිකයි.

 පරිභවවලින් කියවෙන්නේ යම් තර්ජනයක්. ''හොඳයි පලයන්. හැබැයි ආයේ කොහෙවත් යන්න බැරිවෙන්න තොගේ කාඩ් කුඩුකරලා තමයි අපි උඹව යවන්නේ''.

මේක පරණ අර්ථයෙන් පිතෘමූලික පවුලක අවිඥාණය වැඩකරන එක විදියක්. මේක ලිබරල් වෙන්නේ කොයි අර්ථයෙන්ද කියන්න මම දන්නේ නැහැ. ලංකාවේ වෙන්වීම්වල මම දන්නා නරකම උදාහරණය X එකේ වෙන්වීම.

මින් කියවෙන්නේ මිනිස්සුන්ට 'දේශපාලන නිරවද්‍ය බව' ඇතුලේ විතරක් කතාකරන්න අයිතිය තියනවා කියන එක නෙවෙයි.

හැබැයි එකක් තියනවා. ඔබ ගොඩක් යමෙකුට පරිභව කරනවා කියන්නේ ඔබ ඒ කෙනාට ගොඩක් ආදරය කරලා තියනවා කියන එක (One measure of true love is you can insult the other).

අනූව දශකයේ නාමල් උඩුගම මෙහෙම ගයනා කළා.

''කෙදිනක හෝ අපගේ සිතුම් පැතුමන් ඉටුවේවි....''

@ Johnny Depp and Amber Heard

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

ඉස්සර බැට් එක කරේ තියාන ග්‍රවුන්ඩ් බැස්සේ අර පොරෝ කෙටිය කරේ තියාගෙන දඩයමේ යනවා වගේ. දැන් දශක කීයක් නම් ගෙවිල ද? ඒ අරවින්දගෙන් මේ අරවින්ද පොඩ්ඩක්වත් වෙනස් නැහැ කියල තේරෙන්නේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයකුට එම ක්‍රීඩාවෙන් ලැබෙන්න තියන ඉහළම ගෞරවය වෙච්චි ICC Hall of Fame එකටත් ගියේ ටයි එකක්වත් නැතුව.

ටයි කෝට් මුකුත් නැහැ. කලිසමයි. කමිසෙයි. සපත්තු දෙකයි. දෙනවනම් දීපල්ලා. දුන්නේ නැහැ කියලත් අරවින්ද කාටවත් අමතක වෙන්නේ නැහැ.

අරවින්ද නම් වෙනස විසින් ඒ කාලේ ක්‍රිකට් වල රිද්මය වෙනස් කළා. අරවින්ද වගේ වෙන්න ඉස්කෝලවල කොල්ලෝ ක්‍රිකට් ගැහුවා. එයාගේ ස්ටිකර් පොත්වල අලවාගෙන හිටිය. අරවින්ද එක කාලෙක ලංකාවේ සෙලබ්‍රිටි ක්‍රිකටර් (celebrity cricketer) බවට පත්උණා.

ගොඩක් අය සිහින දැක්කේ අරවින්ද වගේ වෙන්න උනත් ඒක එහෙමම සිද්ද වුණේ නැහැ. දේවල් එහෙම සිද්ද වෙන්නෙත් නැහැ.

මීට කලින් මගේ පෝස්ට් එකකට කොමෙන්ට් එකක් දාපු කෙනෙක් කිව්වා ප්‍රතිවාදීන්ට අරවින්ද දවාගන්න පුළුවන් උණා. හැබැයි මේ සමුරායිව පරාජය කරන්න බැරිවුණා කියල. කිසිම ප්‍රතිවාදී පන්දු යවන්නෙක් හමුවේ ඔහු හිරවෙන්න කැමති උනේ නැහැ. හිරගත බවෙන් එළියට ඇවිල්ල පහර දෙන්න උත්සාහ කළා. ඇතැම් තැන්වලදී දැවී ගියා. හැබැයි සටන්කළා. ඒ තමයි අපිට අමතක නොවන අරවින්ද. අමතක නොවෙන එකම හේතුවත් ඒක.

මින් එහාට මේ වගේ අද්විතීය ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයෙක් අපේ රට නිෂ්පාදනය කරන එකක් නැතිවෙයි....

බලාගෙන හැදෙන්න මෙච්චර දේවල් තියන රටක දේවල් මෙච්චර විනාශ වෙන්නේ ඇයි කියන එක මට තියන නොවිසඳුනු ප්‍රශ්නයක්.

අරවින්ද ....පට්ටම ලව්....ඔය විදියටම ඉන්න....❤

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

ඊයේ තරිඳු උඩුවරගෙදර අත්අඩංගුවට ගන්න වීඩියෝව දැක්ක. ඒ වීඩියෝවේ හැටියට තරිඳුට හැමවෙලේම පොලිසියට කියන්න සිද්දවෙනවා ''ඒයි මම මාධ්‍යවේදියෙක්'' (මම මීඩියා) කියල. ඉතින් අර ෆ්‍රොයිඩ් අහනවා වගේ ඔබ ලක්සම්බර්ග් වලට යනවා නම් ඉතිං ඔබ ලක්සම්බර්ග් වලට යනවා කියල කියන්න වෙන්නේ ඇයි?

ඒ කියන්නේ තරිඳු ඇත්තටම මාධ්‍යවේදියෙක් නම් ඔහුට ''මම මාධ්‍යවේදියෙක් කියල'' පරසක්වල ගහල කියන්න සිද්ද වෙන්නේ ඇයි?

පසුගිය මාස දෙක දිහා විතරක් බැලුවොත් තරිඳු උඩුවරගෙදරගේ ''මාධ්‍ය හැසිරීම'' (media behavior) ඇතුලේ ඔහුව අත්අඩංගුවට පත්වෙනවා කියන එක චුටි බබෙකුට උනත් තේරෙන දෙයක්. ඔහුටම උනත් ඒක නොතේරෙන්න හැටියක් නැහැ. මේ විදියට හැප්පෙන ආකාරයේ මුණගැසීමක් (confrontational) අවසානයේ අත්අඩංගුවට පත්විමකින් අවසන් වෙන්න පුළුවන් කියන එක.

ඒ නිසා තරිඳුගේ මාධ්‍ය හැසිරීම ඇතුලේ මට පොඩි අධියථාර්තවාදී බවක් (hyperreal) - අධික්‍රියාකාරීබවක් (hyperactive) පේන්න තියනවා. එහෙම කියන්නේ ඔහුට එදිරිවවත්, එහෙම කරන්න ඔහුට තියන අයිතියට එරෙහිවවත් නෙවෙයි. මට පේන හැටියට.

ඒ කියන්නේ මනුස්සයෙක් හැටියට එහෙම හැප්පෙන ආකාරයේ දේශපාලනයක් (confrontational politics) කරන්න ඔහුට අයිතිය තියනවා. ඒක දේශපාලනික තෝරා ගැනීමක්. ඒකෙ ගැටළුවක් නැහැ.

හැබැයි සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක් නැත්නම් සාමාන්‍ය මාධ්‍යවේදියෙක් ගන්න. ඒ වගේ කෙනෙක් හිතන්නේ කොහොමද?

ඔන්න යම් ජනතා විරෝධයක් එක්ක යම් මාධ්‍යවේදියෙක්ට පොලීසිය එක්ක හැපෙන්න වෙනවා. දවසක් හැපෙනවා. දෙකක් හැපෙනවා. එතකොට එයාට තේරෙන්න ඕනි මෙතනින් එහාට මම මේ විදියටම ගියොත් ''යම් දෙයක්'' වෙන්නත් පුළුවන් කියල. එහෙම හිතල පොඩ්ඩක් වෙනස් විදියට වැඩකරන්න හෝ පොඩි බ්‍රේක් එකකට යන්න පුළුවන් අර සිද්දිය පොඩ්ඩක් අකා මකා යනකල්. සාමාන්‍යයෙන් යාළු මිත්‍රයෝ වුනත්, පවුලේ අය උණත් මේක කියනවා. ''ඒයි පොඩ්ඩක් පරිස්සම් වෙයං බං'' කියල. ඒක තමයි සාමාන්‍ය තත්වය.

ඒ කියන්නේ මාධ්‍යවේදියෙක් හැටියට තමන් කරමින් ඉන්නේ පට්ට සීරියස් වැඩක් නම් ඒ වගේ කෙනෙක් අත්අඩංගුවට වගේ පත්වෙනවා වෙනුවට බලන්නේ මේ දේශපාලන ක්‍රියාකාරී බවෙන් පොඩ්ඩක් පහුබැහැල වැඩේට කාලය යොදන්න. තමන් වාර්තා කරමින් ඉන්න ''සත්‍යය'' සමාජය පැත්තෙන් වැදගත් නිසා තමයි එහෙම පසු බහින්නේ. නැත්නම් බය නිසාම නෙවෙයි. Spotlight (2015) ෆිල්ම් එකේ මාධ්‍යවේදියෝ ටිකක් තරමක් යටිබිම් ගතව වැඩ කරන්නේ බොස්ටන් කාදිනල්ට බය නිසා නෙවෙයි. තමන් කරමින් ඉන්න වැඩේ ඒ හැප්පෙන එකට වඩා වැදගත් වාර්තාකරණයක් නිසා. නැත්නම් වැඩේ අවුල් වෙන නිසා.

කෙවින් කාටර් කියන චායාරූප ශිල්පියා ගත්ත 'බඩගිණි දරුවා සහ ගිජු ලිහිණියා' (The Vulture and the Starving Child) චායාරූපය ලෝකේ හැම රටකට පත්තර මුල්පිටුවල ගියා. බඩගින්නට එරෙහි සමාජ ව්‍යපාරයක් ලෝකේ ඇති වුණා. ඒත් කෙවින් සද්ද නැතුව ඉඳල සියදිවි නසාගත්ත. ඒ කියන්නේ කෙවින් කරපු වැඩේ කෙවින්ට වඩා ලොකුයි.

ලෝකේ ඇත්තටම දැවැන්ත වැඩ කරපු මාධ්‍යවේදියෝ කළේ සත්‍යය කියන එක ඒ විදියටම ලෝකයට පෙන්නන එක මිසක් ඊට වඩා දෙයක් නෙවෙයි. එයාල ඒ නිසා ගොඩක් දැඟලුවෙත් නැහැ. එයාල පෙන්නුව සත්‍යය එයාලටත් වඩා ගොඩක් දැවැන්ත වෙච්ච නිසා එයාලට ලොකුවට දඟලන්න, අධික්‍රියාකාරී වෙන්න අවශ්‍ය උණෙත් නැහැ. මොකද වැඩේ බර වැඩියි.

ඒ නිසා මට හිතෙන්නේ තරිඳුට ඇත්තටම ලක්සම්බර්ග් වල‍ට යන්න ඕනි නැතුව ඇති...

@Kevin Carter

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

බටහිර මේ දවස්වල තියන උපරිම අවුල් කියල හිතන්න පුළුවන්, ප්‍රසිද්ධ ස්ථානවල අඩ නිරුවතින් හැසිරීම සහ ආදරය කිරීම ගැන වඩාත් ආන්දෝලනාත්මක එග්සාම්පල් එකක් තමයි කෙන්යේ වෙස්ට් සහ එයාගේ අලුත් වයිෆ් බියන්කා. උන් දෙන්න යන යන හැම තැනම වගේ මේ දවස්වල තියෙන්නේ හිට් වෙන ප්‍රවෘත්ති.

ඇත්තටම උන් දෙන්නට ගලවන්න සිප් එකක් නැහැ. එන්නේ යන්නේම සිප් නැතුව. යුරෝපයේ විදීවල දරුවෝ වැඩිහිටියෝ පොලිස්කාරයෝ වගේ හැම කෙනෙක්ම වගේ බලාන ඉන්නවා. හැබැයි මහලොකුවට මුකුත් කරන්නේ නැහැ.

අපි බටහිර වගේ වෙන්න ඕනි නැහැ. අපි කෙන්යේ හෝ බියන්කා වෙන්න ඕනිත් නැහැ.

හැබැයි ලෝකයේ මිනිස්සු මිනිස් නිදහස ගැන නොයෙක් නොයෙක් ආකෘති අත්හදා බලමින් ඉන්නවා. LGBT+ වල ඉඳන් බොහෝ දේවල් දක්වා.

ඒවා ඔක්කොම හරිද වැරදිද කියල කියනවට වඩා කියන්න තියෙන්නේ ඒ හැම ජීවිතයකටම පොලිසිය කඩා පනින්නේ නැහැ කියන එක. එයාල ජීවත් වෙන්නේ පොලිසියෙන් දෙන ෆෝම් පුරවල නෙවෙයි.

තේරුම් ගන්න ඕනි දේ තමයි අපි දැන් ජීවත් වෙන්නේ ගෝලීය ලෝකෙක කියන එක. පොල්කට්ටක් අස්සේ නෙවෙයි.

මොනවා හෝ මිනිස් ගතිකයක් ගැන, මිනිසුන් ආගමෙන්, රාජ්‍යයෙන්, පොලිසියෙන් මිදිලා දිනාගත්ත මොනවා හරි නිදහසක් ගැන, වැලන්ටයින් පියතුමාල ජීවිතය දීල මිනිස් සංහතිය වෙනුවෙන් දින්ගත්ත මොනවා හරි දෙයක් ආපසු හැරවෙන අපි අපේ ජීවිතවල අත්දකින අඳුරුම යුගයක් මේක.

අපිට අපේ පරම්පරාවට ආව සියලු මර්ධනයන් එක්කත් මීට වඩා යම් නිදහසක් තිබ්බ. හැබැයි දැන් ඒකත් නැහැ.

මේ රාජ්‍යයක් විසින් මිනිස් නිදහසට සහ පැවැත්මට කරන නරකම මැදිහත්වීමක්.

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

රට පාලනය කරන්න වැදගත් වන්නේ කයිවාරුව හෝ බොරු පුරාජේරුව නොවේය. දැනුම, බුද්ධිය සහ දැක්මක් තිබීමය. ඒවා කැටි කළ වැඩපිළිවෙළක් තිබීමය. වැඩපිළිවෙළ ක්‍රියාවට නැඟීමට හැකියාවක් තිබීමය. පරිපාලන හැකියාව සහ කළමනාකරණ හැකියාව එහිදී සුවිශේෂීය. එසේම රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකභාවයත් පළපුරුද්දත් අවශ්‍යමය. ජනපති රනිල් පාලන බලය ගත් මොහොතේ විපක්ෂයේ නරි උඩ බිරුවේ ඔහුට “මැන්ඩේට් එකක්” නැති නම් ජනතා වරමක් නැති බව කියමින්ය. නමුත්, ජනපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ පදවි ප්‍රාප්ත්තියට වසරක් පිරෙන තැන, රට ඇත්තේ වසරකට පෙර තිබූ තැන නොවේය. මෑත ඉතිහාසයේ මෙරට රාජ්‍ය නායකයකු සිදු කළ දුෂ්කර සහ අභියෝගාත්මක නිල සංචාරය ලෙස ජනපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ඓතිහාසික ඉන්දියානු නිල සංචාරය කා අතරත් කතාබහට ලක්ව ඇත.

ඒ, අර්බුදයෙන් ගොඩ එන්න ඉන්දියාවේ සහය ඉල්ලීමට සාපේක්ෂව සුළු ජාතීන් සම්බන්ධයෙන් ධනාත්මක ප්‍රතිචාරයක් ද ඉන්දියාවට සැපයීමට තිබූ නිසාය. එහිදී පිච්චියට හිඳුණු රටක් ලෙස රාජ්‍යතාන්ත්‍රික කේවල් කිරීමක් කරන්න හෝ දෙයක් මෙරටට තිබුණේ නැත. එහෙම පසුබිමක ඉන්දියාවේ සංචාරය කිරීම අතිශයම අභියෝගාත්මකය. නමුත්, ජනාධිපති රනිල් සතුව ඒ සඳහා ද බලගතු අවියක් තිබිණ. ඒ මෙරට ජාතික ගැටලුවට අදාළ ඔහුගේ දැක්ම, ප්‍රතිපත්තිය සහ වැඩපිළිවෙළය.

ජාතික ගැටලුව විසඳීමට අදාළ උතුර නැඟෙනහිර ද්‍රවිඩ දේශපාලන නායකයන් සමඟ අවසන් වරට පැවති සාකච්ඡාවේදී තම ස්ථාවරය ප්‍රසිද්ධියේ කීමට ජනාධිපතිවරයා කටයුතු කළේය. ඒ “මම මේ 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය බලාත්මක කරන තැනදී මේකේ කෙළවරක් දක්වාම යන්න හිත හදාගෙනයි ඉන්නේ” ( I am determined to go all the way) කියා සුමන්තිරන් මන්ත්‍රීවරයාගේ මුහුණටම කියමින්ය. මෑත ඉතිහාසයේ මෙරට රාජ්‍ය නායකයකු එතරම් ධෛර්යවත්ව මේ ගැටලුව සම්බන්ධව අදහස් දක්වා නැත.

පළමුවෙන් අසල්වැසියා

ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාව යා කරන පාලමක අවශ්‍යතාව ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ යෝජනා කර සිටියේ මීට කාලයකට පෙරය. ශ්‍රී ලංකාව සහ ඉන්දියාව අතර ඉන්ධන නළ පද්ධතියක් ඇතුළු බහුවිධ බලශක්ති මාර්ගයක අවශ්‍යතාව ද එසේමය.

ශ්‍රී ලංකාව සහ ඉන්දියාව අතර පාලමක් ඉදි කළ යුතු බව මෙදා යෝජනා කර සිටියේ ඉන්දීය අග්‍රාමාත්‍ය නරේන්ද්‍ර මෝදීය. ශ්‍රී ලංකාව සහ ඉන්දියාව අතර මගී පාලමක් සහ තෙල් නළ මාර්ගයක් ඉදි කිරීම සම්බන්ධයෙන් වන ශක්‍යතා පිළිබඳ කටයුතු කරන බව ද ඉන්දීය අග්‍රාමාත්‍යවරයා එහිදී සඳහන් කළේය. ඉන්දීය ප්‍රතිපත්ති තුළ ශ්‍රී ලංකාව සෑම විටම වැදගත් ස්ථානයක පසුවන බව ද ඉන්දීය අග්‍රාමාත්‍යවරයා පැවසීය.

වඩාත් වැදගත් වන්නේ, ඉන්දියාවේ “අසල්වැසියා ප්‍රථමයෙන්” යන ප්‍රතිපත්තිය සහ “සාගර්” දැක්ම යන දෙකෙහිම ශ්‍රී ලංකාව ද වැදගත් ස්ථානයක් ගන්නා බවත් ඉන්දියාවේ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ ආරක්‍ෂක අවශ්‍යතා සහ සංවර්ධනය එකිනෙකට බැඳී පවතින බවට විශ්වාස කරන බවටත් අග්‍රාමාත්‍ය මෝදී මෙහිදී ප්‍රකාශ කිරීමය.

ඉන්දීය – ශ්‍රී ලංකා හවුල්කාරී වැඩපිළිවෙළ අනාගතවාදී දැක්මක් තුළ සිට ජනාධිපති රනිල් කටයුතු කිරීමට සමත්ව ඇති බව මෙයින් පැහැදිලිය.

සැබවින්ම ජනාධිපතිවරයාගේ මේ එළඹුම තුළ ඇත්තේ නැඟී එන ලොව විශාලතම ආර්ථික කලාපයක් වන ඉන්දියානු සාගර කලාපය තුළ ඇති සංවර්ධන අවකාශයන්ගෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ලබා ගැනීමය.

ඉන්දියාවේ අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදි සමඟ ඒකාබද්ධ ප්‍රකාශයක් ලෙස ඉන්දු –ලංකා සබඳතාවක් වෙනුවෙන් දෙරට අතර පුළුල් ආර්ථික හවුල්කාරිත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් කෙරුණේ ඒ අනුවය. මෙහි මූලික පදනම වූයේ දිගු කාලීනව, රටවල් දෙකෙහි මෙන්ම කලාපයේ පුළුල් වර්ධනයක් සහ සමෘද්ධිය අරමුණු කරන කඩිනම් ප්‍රගතියක් අත්කර ගැනීම සඳහා දැවැන්ත වැඩපිළිවෙළක් සකස් කර ගැනීමය. සමුද්‍රීය කටයුතු, ගුවන් සබඳතා, බලශක්ති සහ විදුලිබල සබඳතා, වෙළෙඳ, ආර්ථික සහ මූල්‍ය සබඳතා, පුද්ගල සබඳතා යන ක්ෂේත්‍ර 05ක් ඔස්සේ වන සංවර්ධන ක්‍රියාදාමයක් මේ හවුල්කාරිත්ව දැක්මෙන් ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත.

ඒ සම්බන්ධයෙන් වැඩිදුරටත් මෙසේ සාරාංශගත කළ හැකිය.

සමුද්‍රීය සම්බන්ධතාවය

අන්‍යෝන්‍ය අවබෝධය පරිදි කලාපීය සැපයුම් සහ නාවික කටයුතු ඒකාබද්ධ කිරීමේ අරමුණින් කොළඹ, ත්‍රිකුණාමලය සහ කන්කසන්තුරේ වරාය සහ සැපයුම් යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය සඳහා සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම.

ඉන්දියාවේ නාගපට්ටිනම් සහ ශ්‍රී ලංකාවේ කන්කසන්තුරේ අතර මගී බෝට්ටු සේවා නැවත ආරම්භ කිරීම සහ රාමේෂ්වරම්, තලෙයිමන්නාරම හා අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් එකඟ වූ අනෙකුත් ස්ථාන අතර මගී බෝට්ටු සේවා කඩිනමින් නැවත ආරම්භ කිරීමට කටයුතු කිරීම.

ගුවන් සම්බන්ධතාවය

යාපනය සහ චෙන්නායි අතර ගුවන් ගමන් නැවත ආරම්භ කිරීම මඟින් දෙරටේ ජනතාව අතර සබඳතා වැඩි දියුණු කර ඇති අතර, එය කොළඹ දක්වා තවදුරටත් පුළුල් කිරීමට මෙන්ම චෙන්නායි සහ ත්‍රිකුණාමලය, මඩකලපුව සහ ශ්‍රී ලංකාවේ අනෙකුත් ගමනාන්ත අතර සම්බන්ධතා ගවේෂණය කිරීම.

ජනතාවට වැඩි ආර්ථික ප්‍රතිලාභ ලබා දීම සඳහා පලාලි ගුවන් තොටුපළේ යටිතල පහසුකම් වැඩි දියුණු කිරීම ඇතුළුව සිවිල් ගුවන් සේවා සඳහා ආයෝජන සහ සහයෝගීතාව දිරිමත් කිරීම සහ ශක්තිමත් කිරීම.

බලශක්ති සම්බන්ධතාවය

පුනර්ජනනීය බලශක්ති සංවර්ධනය කිරීමේ සහයෝගීතාව පිළිබඳ අවබෝධතා ගිවිසුමේ නිගමනයන්ට අනුව සුළං සහ සූර්ය බලය ඇතුළුව ශ්‍රී ලංකාවේ සැලකිය යුතු පුනර්ජනනීය බලශක්ති විභවයන් වර්ධනය වනු ඇති අතර එමඟින් 2030 වන විට මෙරට බලශක්ති අවශ්‍යතාවයෙන් 70%ක් පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභවයන්ගෙන් ජනනය කිරීමේ ඉලක්කය සපුරා ගැනීමට ශ්‍රී ලංකාවට හැකි වේ.

ශ්‍රී ලංකාව සහ BBIN (බංග්ලාදේශය, භූතානය, ඉන්දියාව සහ නේපාලය) රටවල් ඇතුළු අනෙකුත් කලාපීය රටවල් අතර ද්විපාර්ශ්වික විදුලිබල වෙළඳපොළ සක්‍රීය කිරීම සඳහා ඉන්දියාව සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර ඉහළ ධාරිතාවකින් යුත් බලශක්ති ජාල අන්තර් සම්බන්ධතාවයක් ඇති කිරීම, ශ්‍රී ලංකාවේ විදුලිබල පිරිවැය අඩු කිරීමට පමණක් නොව ශ්‍රී ලංකාව සඳහා වටිනා සහ විශ්වසනීය විදේශ විනිමය මූලාශ්‍රයක් නිර්මාණය කිරීමට උපකාර කිරීමට ද එමඟින් හැකියාව ඇත.

සාම්පූර් සූර්ය බලශක්ති ව්‍යාපෘතිය සහ ද්‍රවීකෘත ස්වභාවික වායු (LNG)යටිතල පහසුකම් පිළිබඳව ඇති කර ගත් එකඟතාව ක්‍රියාවට නැංවීම කඩිනම් කිරීම සහ ශ්‍රී ලංකාවේ බලශක්ති ක්ෂේත්‍රය තුළ පුනර්ජනනීය බලශක්ති මිශ්‍රණයන් උත්පාදනය ඉහළ නැංවීම.

ත්‍රිකුණාමලයේ වැව් ගොවිපළ සංවර්ධනය කිරීම. එම ප්‍රදේශයේ අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් වාසිදායක සහයෝගිතා ව්‍යාපෘති සංවර්ධනය කිරීම. මෙය දෙරටේ උත්සාහයේ පිළිබිඹුවකි. අන්‍යෝන්‍ය අවබෝධය මත කර්මාන්ත, බලශක්ති සහ ආර්ථික ක්‍රියාකාරකම්වල ජාතික හා කලාපීය කේන්ද්‍රස්ථානයක් ලෙස ත්‍රිකුණාමලය තවදුරටත් සංවර්ධනය කිරීමට එකඟ විය.

ශ්‍රී ලංකාවට දැරිය හැකි සහ විශ්වාසදායක බලශක්ති ප්‍රභවයන් සැපයීම. එය සහතික කිරීමේ අරමුණින් ඉන්දියාවේ දකුණු ප්‍රදේශයේ සිට ශ්‍රී ලංකාව දක්වා බහු නිෂ්පාදන ඛනිජ තෙල් නළ මාර්ගයක් (multi-product petroleum pipeline) ඉදි කිරීම. මේ සඳහා සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම.

ශ්‍රී ලංකාවේ වර්ධනය වන ඛනිජ තෙල් ක්ෂේත්‍රය සංවර්ධනය කිරීම.

මූල්‍ය සම්බන්ධතා

ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථික ක්‍රියාකාරකම්වල වැදගත්කම අවධාරණය කිරීම. ඒ අතර ප්‍රතිපත්ති අනුකූලතාව, ව්‍යාපාර කිරීමේ පහසුව, ප්‍රවර්ධනය කිරීම සහ එකිනෙකාගේ ආයෝජකයින්ට සාධාරණ ලෙස සැලකීම තුළින් අන්‍යෝන්‍ය ආයෝජන සඳහා තවදුරටත් පහසුකම් සැලසීමට එකඟ වීම.

ශ්‍රී ලංකා රජය සතු ව්‍යවසායන් සහ විවිධ ක්ෂේත්‍රවල නිෂ්පාදන, ආර්ථික කලාපවලට ඉන්දියාවෙන් කෙරෙන ආයෝජන සඳහා පහසුකම් සැලසීම.

නව සහ ප්‍රමුඛතා ක්ෂේත්‍රවල ද්විපාර්ශ්වික වෙළඳාම සහ ආයෝජන පුළුල් ලෙස වැඩි දියුණු කිරීම. මේ අරමුණින් ආර්ථික හා තාක්ෂණ සහයෝගීතා ගිවිසුම පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීම.

දෙරට අතර වෙළඳ ගනුදෙනු පියවීම් සඳහා මුදල් ඒකකයක් ලෙස ඉන්දියානු රුපියල (INR) නම් කිරීමට ගත් තීරණය වඩාත් ශක්තිමත් සහ අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් වාසිදායක වාණිජ සම්බන්ධතා ඇති කර ඇති අතර, ව්‍යාපාර සහ සාමාන්‍ය ජනතාව අතර වෙළඳාම සහ ගනුදෙනු තවදුරටත් වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා Unified Payments Interface (UPI) පදනම් කරගත් ඩිජිටල් ගෙවීම් ක්‍රියාත්මක කිරීමට එකඟ විය.

ඉන්දියාවේ ආර්ථික සංවර්ධනය සහ පාලනයට ඩිජිටල්කරණය මඟින් පරිවර්තනීය වෙනස්කම් සිදුවීම වැදගත් බලවේගයකි. ශ්‍රී ලංකාවේ අවශ්‍යතා සහ පුරවැසි කේන්ද්‍රීය සේවාවන් ජනතාවට ඵලදායී හා කාර්යක්ෂමව සැපයීමට ප්‍රමුඛතාවයන් අනුව ඉන්දියාවේ ඩිජිටල්කරණ පොදු යටිතල පහසුකම් ප්‍රයෝජනයට ගැනීමට එකඟ විය.

පුද්ගල සම්බන්ධතා

සංචාරක ව්‍යාපාරය වැඩි දියුණු කිරීම. දඹදිව වන්දනා චාරිකාව සහ රාමායණ චාරිකාව මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවේ පුරාණ බෞද්ධ, හින්දු සහ අනෙකුත් ආගමික සිද්ධස්ථාන පිළිබඳව දැනුම්වත් කිරීම සහ ප්‍රචලිත කිරීම. ශ්‍රී ලංකාවේ අවශ්‍යතා සහ ප්‍රමුඛතා අනුව ශ්‍රී ලංකාව තුළ නව උසස් අධ්‍යාපන සහ නිපුණතා මණ්ඩප (Skilled Campus) පිහිටුවීම.

කෘෂිකර්මය, ජලජීවී වගාව, තොරතුරු තාක්ෂණ, ව්‍යාපාර, මූල්‍ය සහ කළමනාකරණය, සෞඛ්‍ය හා වෛද්‍ය විද්‍යාව, පෘථිවි හා සමුද්‍ර විද්‍යාව, සාගර විද්‍යාව, අභ්‍යවකාශ යෙදුම් යන ක්ෂේත්‍රයන් මෙන්ම ඉතිහාසය, සංස්කෘතිය, භාෂා, සාහිත්‍යය, ආගමික අධ්‍යයන සහ අනෙකුත් මානව ශාස්ත්‍ර වැනි අන්‍යෝන්‍ය අවශ්‍යතා ඇති ක්ෂේත්‍රවල ද පර්යේෂණ සහ අධ්‍යයන ආයතන අතර අන්තර් සහයෝගීතාව පුළුල් කිරීම.

ඉන්දියාවේ සිට ත්‍රිකුණාමලය සහ කොළඹ වරායන් වෙත ගොඩබිම් ප්‍රවේශ මාර්ග සංවර්ධනය කිරීම. ෙමමඟින් දෙරටෙහි ආර්ථික වර්ධනය සහ සෞභාග්‍යය ඇති කිරීම.

රනිල්ගේ “මැන්ඩේට්” එක

ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ උත්සාහ කරනුයේ මේ කුඩා දූපත් රාජ්‍යය එහි භෞතික ප්‍රමාණයට සීමා නොකොට පුළුල් කිරීමටය. ඉන්දියාව ඇතුළු දකුණු ආසියානු කලාපීය සම්බන්ධතාවය ප්‍රවර්ධනය කිරීම සහ සමෘද්ධිය උත්ප්‍රේරණය කිරීම ( Promoting Connectivity – Catalysing Prosperity) මත පදනම්ව සංවර්ධිත හා බලවත් කලාපීය රාජ්‍ය සමූහයක හවුල්කාරී රාජ්‍යයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාව ගොඩනැඟීමය.

සැබවින්ම මේ තුළ රට ආර්ථිකමය වශයෙන් ලබන ජයග්‍රහණයක් පමණක් ලියැවී නැත. ඒ වෙනුවට එය ආර්ථික මෙන්ම දේශපාලන වශයෙන් බලවත් රටක් බවට ශ්‍රී ලංකාව පත්කරන උපාය මාර්ගික එළඹුම ද ඇත. වඩාත් වැදගත් කරුණ වන්නේ මේ මොහොතේ ජනාධිපති රනිල්ගේ උපාය මාර්ගික සැලැස්ම ඉන්දීය ප්‍රවේශය සමඟ කිසිඳු ඝට්ටනයකින් තොරව ඉදිරියට යාමට තරම් දියුණු වීමය. දෙරට වෙනුවෙන් මෙන්ම කලාපය වෙනුවෙන් දිගු ගමනක් සඳහා රනිල් – මෝදී සම්මුතිවාදී දියුණු රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ප්‍රවේශයක් ගෙන ඇත. ඊට අදාළව ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ විශ්වසනීයත්වය පසුගිය වසරක පාලන කාලය තුළ ජනපති රනිල්ගේ පාලන ස්වභාවය තුළම ඇති කරගෙන ඇත.

ඉන්දීය නිල සංචාරය තවත් එක් නිදර්ශනයක් පමණි. මේවා බලාගෙන ඉන්න බැරි විපක්ෂය හෙට යළිත් ඉන්දීය ආක්‍රමණයක් ගා ගෙන රට බේරාගන්නැයි කියා මොරදීගෙන පිස්සු නටනු ඇත. පාරට බහින්න කියා ජනතාවට බල කරනු ඇත. අන්න එවිට විපක්ෂය නෑ කියූ ජනපති රනිල්ගේ “මැන්ඩේට්” එකේ තරම බලාගන්න පුළුවන.

එස්.එම්. ලියනගේ
2023-07-24 දිනමිණ

ඉතිහාසය ඇතුලේ සාර්ථක අවසන් සංග්‍රාමයක් වෙනුවෙන් සේනා සම්පාදනය කරලා ඒ වෙනුවෙන් මාර වෙහෙසක් වෙන්නේ වළගම්බා. ඒක එක්තරා ගරිල්ලා අත්දැකීමක් අද දවසේ අර්ථයෙන් ගත්තම. ඒ මහන්සිය වගේම වළගම්බා ආපසු අනුරාධපුරයට ඇවිල්ල ඒ සංග්‍රාමය අවසානයක් දක්වා සාර්ථකව අරන් ගියා.

ඒ වගේම තමයි වළගම්බා හැංගිලා හිටියේ වැඩිපුරම ගල් ගුහාවල. ඒ කියන්නේ ලංකාවේ මධ්‍යම කඳුකරය ආසන්නයේ සබරගමු පළාතේ බොහොමයක් ගල් ගුහාවල. ඒ ගල්ගුහා වල කුඩා කුඩා පන්සල් දකින්නත් පුළුවන් (cave temples). ඒවා ඔක්කොම කෙරෙව්වෙත් වළගම්බා. ඒ පන්සල් අද හොඳ තෝතැන්නක් ඓතිහාසික 'ගුහා සංචරණය' ලංකාවේ ප්‍රවර්ධනය කරන්න (cave tourism).

ගල් ගුහා මතක් උනේ ඉතිහාසය අද දවසේ ඉඳන් පසු අර්ථකතනය කරන්න ගත්තම විමුක්තිගේ ''අහසින් වැටෙයි'' ඊයේ තරංගනී ශාලාවේ ආයෙත් බලල.

අහසින් වැටුණු කතා නායකයා මේ මහා ඩිස්තොපික ඝාතන සෙවනැල්ලෙන් බේරෙන්න කරන්නේ ගහක තියන ගුලකට රිංගන එක. ඒකට රිංගල ජීවිතේ බේරගන්න හදන එක. පස්සේ පුළුවන් 'මාමල' මරන්න. දැන් ඕනි පණ බේරාගන්න. මේ ගුහාව (ගුල) විමුක්ති ගෙනෙන්නේත් ඉතිහාසයේ මොකක්දෝ කුමාරයෙක්ගේ කතාවක් පදනම් කරගෙන.

ඒ කියන්නේ කණ්නාඩියෙන් පස්ස බලනකොට (A) ඇත්තටම පේන්නේ අතීතය නෙවෙයි (B) වර්තමානය (Not B). වෙන විදියකට කිව්වොත් අතීතය නොවන දෙය. මෙන්න මේක තමයි විමුක්ති මේ ෆිල්ම් එකෙන් ගේන්න හදන ප්‍රවාදය. A කියන ස්ථානයේ ඉඳල පසු ආවර්තිතව B දෙස බලනකොට පේන්නේ B නෙවෙයි. වෙනත් දෙයක්. C වෙන්නත් පුළුවන්.

මේ අනුව අනාගතයේ අර්ථයෙන් අද දවසේ හොයාගන්න ගුහාව වැදගත්. බයේ රිංගලා ඉන්න නෙවෙයි. අවස්ථාව එන කල් පසුබහින්න. වළගම්බා කළා වගේ.

මේ අනුව කතා නායකයා 'අහසින් වැටිලා' ටවුමේ අලකලංචි මැද්දෙන් යන්නේ ගමට. ස්වභාවධර්මය දෙසට. ස්වභාව ධර්මයේ තිබෙන ගහක තමයි අවසන් සැඟවුම් ස්ථානය තෝරාගන්නේ. හරියට මවගේ ඇකය වගේ. නැත්නම් ගර්භාෂය වගේ (womb). අතරමඟදී වුණත් උදව්කරන්නේ වයසක අම්මා කෙනෙක්. දුටුගැමුණුට කළා වගේ.

නමුත් විමුක්ති අර ජැක්සන් ඇන්තනී ගෙනාපු ඉතිහාසයෙන් සාර්ථකව වෙනස් වෙනවා. ඒක වැදගත්.

මේක ලංකාවේ අරගල ඉතිහාසය එක්ක සැසඳෙනවා. ජවිපෙ වගේම විමුක්ති කොටි කියන පාර්ශව දෙකම තෝරාගත්තේ කැලේ.

නගරය තෝරා ගත්ත ගෝල්ෆේස් අරගල මොඩලයට අල්ලාගෙන ඉන්න පුළුවන් උණේ මාස තුනක් විතරයි. වන්නි කැලේ කොටි අවුරුදු තිහක් අල්ලාගෙන හිටිය. ජවිපෙ අවුරුදු ගණනක් අල්ලාගෙන හිටිය.

ඒ නිසා මම අවිඥාණිකව මෑතදී ලිව්වා ආයේ අරගල කරන්න කොළඹ එන්න එපා කියල. විමුක්ති කියන්නෙත් ඊට ටිකක් සමාන අදහසක්. මේ ෆිල්ම් එක 2009 කරනකොට කොටි සංවිධානය අවසන් වෙලත් නැහැ. ගෝල්ෆේස් කියල එකක් දැකල තිබ්බෙත් නැහැ. බංකොලොත් ලංකාවක් කියල එකක් දැනගෙන හිටියෙත් නැහැ.

ඒ නිසා විමුක්තිගේ ෆිල්ම් එක ස්ථානගත වෙන්නේ කාලයට නිරපේක්ෂක තැනක. සාපේක්ෂව නිරපේක්ෂක තැනක. එහෙම ෆිල්ම් මේ කාලයේ කෙරෙනවා අඩුයි. ඒ ෆිල්ම් එක තනිකර රූපකයක්. ගිහිල්ල බලන්න. ❤

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

වන සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව විසින් 2010 වසරේ දී අවසන්වරට ප්‍රකාශිත වනාන්තර වැස්ම පිළිබඳ සංඛ්‍යා ලේඛණවලට අනුව වැසි වනාන්තර ඉතිරි වී ඇත්තේ හෙක්ටයාර 1,96,573 කි. එය මෙරට මුළු භූමි ප්‍රමාණයෙන් 3% ක් නැතහොත් තෙත් කලාපයේ මුළු භූමි ප්‍රමාණයෙන් 13% ක් පමණ වේ. එය මුළු ලෝකයේ ම වැසි වනාන්තර වැස්මෙන් 0.011% කි. මෙරට ආකාර තුනකින් යුත් වැසි වනාන්තර අතුරෙන් පහතරට වැසි වනාන්තර හෙක්ටයාර
1,23,302 ක් (1.9% ක්), උප කඳුකර වැසි වනාන්තර හෙක්ටයාර 28,513 ක් (0.4% ක්) හා ඉහළ කඳුකර වැසි වනාන්තර හෙක්ටයාර 44,758 ක් (0.7 ක්) පමණ ඉතිරි වී තිබේ. මෙම සංඛ්‍යා ලේඛන මීට වසර 13 කට පෙර මෙරට වැසි වනාන්තරවල තත්ත්වය වන අතර අද වන විට තේ වැනි වාණිජ වගා බිම් ව්‍යාප්ත කිරීමට සැලකිය යුතු වැසි වනාන්තර ප්‍රමාණයක් ඉවත් කර තිබේ.

මෙම වනාන්තර එළි පෙහෙළි කිරීම හේතුවෙන් වැඩි ම වර්ශාපතනයක් ලැබෙන තෙත් කලාපයේ ජලය රඳවා ගන්නා ජල පෝෂක බිම් අහිමි වීම හා වැසි වනාන්තර තුළ ජීවත්වන සීමිත ව්‍යාප්තියක් ඇති ඉතා ම දුර්ලභ ජීවී විශේෂවල පැවැත්මට දරුණු බලපෑම් එල්ල වීම සිදු ව තිබේ.

නමුත් ලංකාවේ ඉතිරි වී ඇති ඉතා ම ස්වල්පයක් වන වැසි වනාන්තර තුළ මෙරටට ආවේණික ජීවී විශේෂ අතුරෙන් 90% ක් පමණ ජීවත් වේ. ඊට අමතර ව වඳවීමේ තර්ජනයට දරුණු ලෙස ලක් වී ඇති ජීවී විශේෂ අතුරෙන් 99% ක් ම වාර්තා වන්නේ මෙම වැසි වනාන්තර තුළ ය. ලෝකයේ නිවර්තන වැසි වනාන්තර ඉතිරි වී ඇත්තේ හෙක්ටයාර බිලියන 1.84 කි. එය පෘථිවියේ සමස්ත භූමි ප්‍රමාණයෙන් 12% ක් පමණ වේ. නැතහොත් පෘථිවියේ සමස්ත ගොඩබිම් ප්‍රදේශවලින් 3.6% කි. ලෝකයේ වැසි වනාන්තර ව්‍යාප්ත ව ඇත්තේ දකුණු ඇමරිකාව, කැරිබියන් දූපත්, මධ්‍යම අප්‍රිකාව, මැඩගස්කරය, ඉන්දියාව, ශ්‍රී ලංකාව, නැගෙනහිර හා
අග්නිදිග ආසියාව, නිව් ගිනියාව හා පැසිෆික් දූපත්වල පමණි. මෙම වනාන්තර තුළ භෞමික ජීවීන්ගෙන් 50% ක් ජීවත් වේ. ලෝකයේ හඳුනාගෙන ඇති ජීවීන්ගෙන් 75% ක් පමණ වැසි වනාන්තරවලට ආවේණික වේ. ලෝකයේ මෙතෙක් හඳුනාගෙන ඇති සපුෂ්ප ශාක අතුරෙන් 2/3 ක් වැසි වනාන්තරවලින් වාර්තා වේ. ලෝකයේ මෙතෙක් හඳුනාගෙන ඇති සත්ත්ව විශේෂ අතුරෙන් 50% ක් ජීවත් වන්නේ වැසි වනාන්තර තුළ ය.

ස්වාභාවික ඖෂධවලින් 1/4 ක් සොයා ගෙන ඇත්තේ ද මෙම වනාන්තරවලිනි. මෙම වනාන්තරවල අවම වශයෙන් කාබන් මෙටි්‍රක්ටොන් බිලියන 250 ක් පමණ ගබඩා කර තබනු ඇතැයි වාර්තා වේ. මෙවන් වූ සුවිශේෂී වනාන්තර දැව ලබා ගැනීම හා කටුපොල් වැනි වාණිජ වගාවන් ව්‍යාප්ත කිරීම සඳහා සීග්‍රයෙන් එළි පෙහෙළි කරනු ලැබේ. මේ නිසා සෑම පැයකට ම ලෝකයේ වැසි වනාන්තර අක්කර 6000 ක් විනාශ කරන බව හඳුනාගෙන තිබේ. ලංකාවේ ද තේ වගා බිම් ව්‍යාප්ත කිරීම සඳහා වර්තමානය වන විට වැඩි ම වැසි වනාන්තර ප්‍රමාණයක් ඉවත් කිරීම සිදු වී ඇත. යටත්විජිත යුගයේ වර්ෂ 1881 වන විට මෙරට වනාන්තර ආවරණය මුළු භූමි ප්‍රමාණයෙන් සියයට 84 ක් විය. වර්ෂ 1900 දී එය සියයට 70 දක්වා පහළ වැටී තිබුණි. ඊට හේතුව කෝපි හා තේ වගාවන් ව්‍යාප්ත කිරීම සඳහා ශීඝ්‍රයෙන් තෙත් කලාපයේ වනාන්තර එළි කිරීම ය.

ශ්‍රී ලංකාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසුව වනාන්තර පිළිබඳ ව පුළුල් සමීක්ෂණයක් සිදු කෙරුනේ 1956 - 1961 වසර වල ය. එහි දී වන ආවරණය සියයට 44.2 ක්නැ තහොත් හෙක්ටයාර 28,98,842 ක් බව හඳුනා ගැනින. වනාන්තර මහ සැලැස්ම සැකසීම සඳහා 1982 - 1985 වසරවල ලෝක හා කෘෂිකර්ම සංවිධානය මගින් නිදහසින් පසුව සිදු කරන ලද දෙවන වනාන්තර සමීක්ෂණයට අනුව ලංකාවේ වන ආවරණය සියයට 37.5 ක් නැතහොත් හෙක්ටයාර 24,58,250 ක් බව අනාවරණය විය. ලෙග් හා ජුවෙල් විසින් සකස් කරන ලද සිතියම් අනුසාරයෙන් වන සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් සකස් කළ පරිපාලන වාර්තා වලට අනුව වර්ෂ 1992 වන විට ලංකාවේ වන ආවරණය සියයට 31.2 ක් නැතහොත් හෙක්ටයාර 20,46,599 ක් වන බව හඳුනා ගැනින. එම වාර්තාවලට අනුව තෙත් කලාපයේ වනාන්තර ප්‍රමාණය හෙක්ටයාර 2,13,495 ක්  වන අතර එය සියයට 3.23 ක ප්‍රතිශතයකි. වන සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ 1996 වසරේ වාර්තා වලට අනුව වන ආවරණය සියයට 1.6 ක් නැතහොත් හෙක්ටයාර 19,42,219 ක් බව සඳහන් වේ. 2010 වසරේ දී අවසන් වරට සිදු කළ වන ආවරණය පිළිබඳ වන සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යයන වාර්තා වලට අනුව ලංකාවේ වන ආවරණය සියයට 29.7 ක් නැතහොත් හෙක්ටයාර 19,51,472 ක් බව සඳහන් වේ. මෙම එක් එක් අධ්‍යයන වල දී වනාන්තර හා වනාන්තර දර්ශ පිළිබඳ ව එක් නිර්ණායකයක් මත පදනම් ව අධ්‍යයන සිදු කර නොමැති බැවින් වන වැස්මේ ප්‍රතිශතය පිළිබඳ ව නිවැරදි සංසන්දනාත්මක අවබෝධයක් ලබා ගත නොහැකි ය. 1960 සිට 2010 වසර දක්වා ගෙවුණු වසර පනහ තුළ දී ලංකාවේ වනාන්තර 9,47,370 ක්
එළිපෙහෙලි කර තිබේ. වර්ෂ 1992 සිට 2010 දක්වා ගත වූ වසර 18 ක කාලය තුළ තෙත් වනාන්තර හෙක්ටයාර 16,922 ක් ඉවත් කර තිබේ. මේ වසර වන විට එම අගය තවත් කිහිප ගුණයකින් ඉහළ ගොස් ඇත. මේ සඳහා ප්‍රධාන හේතු සාධක ය තේ වගා බිම් ඇති කිරීම ය.  මෙරට දේශීය නොවන වාණිජ වගාවන් ගේ ස්ථාපිත කිරීම ආරම්භ වන්නේ බි්‍රතාන්‍ය යටත්විජිත යුගයේ ය. පළමු ව මෙය කෝපි වගාවෙන් ආරම්භ විය. නමුත් කෝපි පළමු ව වගා කරන්නේ බි්‍රතාන්‍යයන් නොව 1740 දී ලන්දේසීන් ය. එතැන් සිට ලන්දේසීන් විසින් මෙරට කෝපි වගාව ක්‍රමානුකූල ව වගා කිරීම අත්හදා බලා ඇති අතර 1833 දී බි්‍රතාන්‍යයන් විසින්
කෝල්බෲක්-කැමරන් ප්‍රතිසංස්කරණ කොමිෂම ගෙන ඒමෙන් පසුව මහ පරිමාණ වාණිජ වගාවක් ලෙස මෙම වගාව ස්ථාපිත කෙරින. ඒ සඳහා කඳුකරයේ වනාන්තර ශීඝ්‍රයෙන් එළි කර ඇති අතර අලි - ඇතුන් ජීවත් වූ තෙත් කඳුකර වනාන්තර ශීඝ්‍රයෙන් එළි කර එම සතුන් තෙත් කලාපයෙන් වඳ කර කෝපි වගාව ස්ථාපිත කර තිබේ. 1860 වනවිට ලංකාවේ කෝපි නිෂ්පාදනය කරන ප්‍රධාන රටවල් අතරට එක් වූ අතර 1870 වනවිට මෙරට කෝපි වගාව අක්කර 275,000 ක් දක්වා පැතිර තිබී ඇත. ඒ අතර තුර කෝපි වගාවට දිලීර රෝගයක් පැතිරීම හේතුවෙන් ශීඝ්‍රයෙන් මෙම වගා බිම් විනාශ වීම ආරම්භ විය.

මේ අතරතුර 1867 දී ජේම්ස් ටේලර් විසින් නුවර, ලූල්කඳුර ප්‍රදේශයේ හෙක්ටයාර 8 ක භූමි ප්‍රදේශයක පළමු ව තේ වගාව ආරම්භ කෙරින. ඉන් පසුව 1872 දී පළමු තේ කර්මාන්තශාලාව ස්ථාපිත කළ ජේම්ස් ටේලර් පළමු ව තේ අපනයනය කළේ 1873 වසරේ දී ය. එසේ ආරම්භ කළ තේ වගාව අද වන විට කඳුකරයේ හා පහතරට තෙත් කලාපයේ හෙක්ටයාර 221,969 ක් පුරා පැතිර තිබේ. 1867 වසරේ දී හෙක්ටයාර 8 කින් ආරම්භ වූ තේ වගාව අද වන විට මෙතරම් භූමි ප්‍රමාණයක් දක්වා ව්‍යාප්ත කිරීමට නොයිඳුල් කඳුකර, උප කඳුකර හා පහතරට තෙත් කලාපීය වනාන්තර විශාල ප්‍රතිශතයක් එළිපෙහෙළි කර තිබේ. අද වන විට තවදුරටත් කඳුකර වනාන්තර හා පහතරට තෙත් වනාන්තර එළිපෙහෙළි කරමින් අඛණ්ඩ ව තේ වගාව ව්‍යාප්ත කරමින් පැවතීමට ප්‍රධාන හේතුව ඒ සඳහා පවතින වෙළෙඳපොළ ඉල්ලුම ය. ඒ හේතුවෙන් මේ වන විට රක්ෂිත වනාන්තර පවා නීති වීරෝධී ව එළිපෙහෙළි කරමින් තේ වගාව ව්‍යාප්ත කෙරේ.

වැසි වනාන්තර එළි කරමින් ඇති කරන තේ වගා බිම් හරිත පැහැ කාන්තාර (ඨරුැබ ෘැිැරඑ) වැනි ය. එහි ජීවී විවිධත්වය ඉතා ම පහළ අගයක පවතී. තේ වගා බිම්වලට භාවිත කරන අධික කෘෂි රසායනික හේතුවෙන් හා ශාක ස්ථර නොමැති වීමෙන් මෙම වගා බිම් ජීවී විවිධත්වයෙන් අඩු කාන්තාර තත්ත්වයට පරිවර්තනය වේ. මේ නිසා හරිත පැහැයෙන් යුත් තේ වගා බිම් හරිත කාන්තාර ලෙස හැදින්විය හැකි ය. නිසා වනාන්තර පද්ධති ආශ්‍රිත ව තේ වගා බිම් ව්‍යාප්ත කිරීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස හුදෙකලා වූ වනාන්තර කුට්ටි ඇති වන අතර එම වනාන්තර කුට්ටි අතර තේ වගා බිම් තුළින්  ජීවීන් ගමන් නොකරයි. මේ නිසා ජීවී ගහනයන් වනාන්තර කුට්ටි තුළ හුදෙකලා කිරීමට ද තේ වගා බිම් හේතු වේ. මේ සඳහා ප්‍රධාන වශයෙන් ම දායක වන්නේ වතු සමාගම්වලට හා මහ පරිමාණ  ව්‍යාපාරිකයන්ට අයත් විශාල තේ වගා බිම් ය. සුළු පරිමාණ තේ වගා බිම් පවත්වාගෙන යන ග්‍රාමීය ජනතාව බහු බෝග වගා බිමක් ලෙස තේ වගා බිම් පවත්වා ගෙන යනු ලැබේ. ග්‍රාමීය ජනතාව ගේ තේ වගා බිම් තුළ හා ඒ වටා බොහෝ ශාක විශේෂ වගා කරනු ලැබේ. කුරුදු, කෝපි, ගම්මිරිස්, එනසාල්, කරාබුනැටි, පුවක්, පොල්, වල්ලපට්ටා හෙවත් අගාව්‍රඩ් වැනි භෝගවලට අමතර ව කොස්, දෙල්, කරපිංච, ගොරකා, කටුඅනෝදා, කෙසෙල්, දූරියන් වැනි ශාක විශේෂ බොහොමයක් වගා කෙරේ.
ඊට හේතු ව ග්‍රාමීය ජනතාව ගේ කුඩා වගා බිමකින් උපරිම ඵලදායීතාවය ලබා ගැනීමට හා විවිධ ආදායම් මාර්ග විවෘත කර ගැනීමට මෙන් ම ආහාර ස්වෛරීභාවය ඇති කර ගැනීම සඳහා ය. නමුත් තේ වගා බිම් පවත්වා ගෙන යන වතු සමාගම්වලට හා මහ පරිමාණ ව්‍යාපාරිකයන්ට මෙවැනි වගා බිම් පවත්වා ගෙන යාමට අවශ්‍ය නැත. එපමණක් නොව තේ පර්යේෂණායතනය නිර්දේශ කරන්නේ ද ඒක බෝග වගාවක් ලෙස තේ වගා බිම් ඇති කිරීම ය. මේ නිසා තේ වගා බිම් පාරිසරික ගොවිතැනේ සංකල්ප හා කෘෂි වන වගාවේ සංකල්ප මත ව ගොඩනැගීම තුළින් භූමියේ ඵලදායීතාව වැඩි කර ගැනීමෙන් ජීවී පද්ධතියක් බවට
පත් කළ හැකි ය. එවිට තේ වගා බිම්වලින් ආදායම් උත්පාදන මාර්ග බොහොමයක් විවෘත වීම, ආහාර අවශ්‍යතාව සැපිරීම, පාංශු ඛාදනය අවම වීම, බාහිර යෙදවුම් සඳහා යන පිරිවැය අවම වීම තුළින් වැඩි ලාබයක් ලබා ගත හැකි වීම, ජල සුරක්ෂිතතාව ඇති වීම, වනාන්තර කුට්ටි ජාල ගත වීම තුළින් වනාන්තර පද්ධති ඇති වීම, කාලගුණික හා දේශගුණික විපර්යාසවලින් ඇති වන බලපෑම් සහ ආපදා තත්ත්වයන් අවම වීම වැනි ප්‍රතිලාභ රැසක් ලබා ගත හැකි ය.

එපමණක් නොව හරිත කාන්තාර තත්ත්වයේ පැවති තේ වගා බිම් ස්වභාවීකරණයට ලක් වීම තුළින් බොහෝ ජීවීන් ගේ පැවැත්ම තහවුරු වීම ද සිදු වනු ඇත. මේ සියලූ ම ප්‍රතිලාභ තුළින් එක ම වගා බිමක් තුළ විවිධ ආදායම් උත්පාදන මාර්ග ගොවීන්ට විවර වීම හේතුවෙන් තවදුරටත් වනාන්තර එළි කරමින් සිදු කරන තේ වගා බිම් ව්‍යාප්ත කිරීම නතර කළ හැකි ය. ඒ සඳහා වන ප්‍රතිපත්තිමය තීරණයක් ගැනීමට රජයට බලපෑම් කළ යුතු ය. ඒ තුළින් තේ වගා බිම්වල වහල් කම්කරු සේවය වෙනුවට සුළු පරිමාණ නිෂ්පාදකයෙක් බිහි කළ යුතු ය.

ලෝකයේ වැසි වනාන්තරවල ව්‍යාප්තිය

ශ්‍රී ලංකාවේ වනාන්තර ව්‍යාප්තිය

වැසි වනාන්තර විනාශකරමින් තේ වගා බිම් ව්‍යාපිත කරන ආකාරය

සජීව චාමිකර

ඉන්දියාව ඒ රටේ නම වෙනස් කරන්න යනවා කියල කසුකුසුවක් යනවා. ඒ ගැන කතාව ඇවිල්ල තියෙන්නේ ඉන්දීය ජනාධිපති කාර්යාලෙන් G20 සමුළුවට ගිය ආරාධනා පත්‍රයකින්. ඒ වගේම අගමැති කාර්යාලේ අළුත් ලේඛනවලත් මේ වෙනස දකින්න පුළුවන් ඊයේ පෙරේදා ඉඳල.

අලුත් නම (ඇත්තටම මේක අලුත් නැහැ) ඇවිල්ල භාරත් (Bharath). මේ නමත් ඉන්දියා, හින්දුස්ථාන් කියන නම් වගේම සියවස් ගණනක් මාරුවෙන් මාරුවට පාවිච්චි වෙලා තියනවා. හැබැයි ඉන්දියා කියන නම ග්‍රීක ව්‍යුත්පත්තියක් සහිතව ඉන්දු නදිය එක්ක පවතින මහා නිම්න භූගෝලීය කලාපයම (Indus basin) ආවරණය කරන්නක්.

මේකේ යටත් විජිත පංගුව තමයි ඉන්දීය නිදහසට ඔන්න මෙන්න තියල ජවහල් ලාල් නේරු විසින් මවුන්ට්බැටන් සාමිවරයාට යෝජනා කරන නම ''ඉන්දියා'' වීම. ඒක මවුන්ට්බැටන් පිළිගත්තා. එයාලටත් හුරු නම. ග්‍රීක සම්භවයකුත් තියන නම. ලංකාවේ සිලෝන් වගේ එයාල ඒ රටට ඉන්දියා කියල නමක් දාල ගියා. උච්චාරණයට පහසු සහ දැන් ලෝකේ පුරා පාවිච්චි වෙන නමක්.

අපි නම් සිලෝන් ශ්‍රී ලංකා කරගත්ත. ඉන්දියා නම ඉන්දියාව ඒ විදියටම තියා ගත්ත.

මීට පස්සේ ඉන්දියන් ක්‍රිකට් වෙනුවට භාරත් ක්‍රිකට්, එයා ඉන්දියා වෙනුවට භාරත් එයා වගේ නම් එන්න පටන් ගනියි.

මේකේ නිර්යටත්විජිතකරණ (decolonizing element) කෑල්ල තමයි මවුන්ට්බැටන් - නේරු සංකලනයෙන් දාපු නම වෙනුවට මහාභාරත් වගේ එකක් එක්ක එකට නැගල යන භාරත් වගේ රෝමෑන්තික නමක් වෙත ආපසු ගමන් කිරීම. ඒ කියන්නේ 'ජරා' යටත්විජිත කාලෙට ඉස්සර තිබ්බ ශුද්ධ ඉන්දියානු නමක් වෙත ආපසු ගමනය.

මෝදිට එරෙහිව පොදු විපක්ෂය ප්‍රභල වෙමින් තියන මේ වගේ වෙලාවක රටේ නම වගේ ඉතාම සංවේදී දෙයක් රෝමෑන්තිකකරණය කිරීමේ ජාතිකත්ව වාසිය ගැන ආණ්ඩු පක්ෂය සිතමින් සිටිනවා වෙන්න පුළුවන්.

අනික තමයි ඉන්දීය කොංග්‍රසය ඇතුළු පොදු විපක්ෂය සංවිධානය වෙලා ඉන්නේ INDIA කියන නමින්. ඒ නම එන්නේ Indian National Development Inclusive Alliance කියන පොදු සන්ධානයේ මුල් අකුරුවලින්.

හුඟක් ඉන්දියානුවෝ නම් කියන්නේ නම නෙවෙයි දැන් ඕනි මේ රටට වැඩ කියල.

කොහොමත් ඉන්දියානු ජාතිකවාදය රෝමෑන්තිකකරණය කරලා ඒකෙන් දේශපාලනය කරන එක අලුත් දෙයක් නම් නෙවෙයි ඉන්දියාවට. මේ වැඩේ ඇතුලේ ඉන්දු නිම්නය පිරෙන්න මහා ලේ ගංගාවක් ගලා ගියේ නැත්නම් ඇති. ඉන්දියාව ඉන්දියාව වෙන්න ගිහිල්ල වෙච්ච විනාසේ වගේම එකක් ආයේ නොවුනොත් ඒක ලොකු දෙයක්.

මේ කලාපේ ගොඩක් වැඩකරන්නේ ඇත්ත නෙවෙයි. ඇත්ත වගේ තියන ජිමික්.

ඒ ජිමික් වල සමකාලීන විනාශය මෙතෙකක් කියල ගණන් හදන්න බැරි තරම්.

ඒ නිසා ඉන්දියාව...පරිස්සමින්.

Image@ India-Pakistan Partition

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

ජාත්‍යන්තර සිවිල් ගුවන්සේවා සංවිධානය (ICAO) විසින් Women in Aviation Multimedia Engagement Contest වෙනුවෙන් ලාංකිකයෙක් ඉදිරිපත්කල තත්පර 45 පමණ වීඩියෝවක් එම තරඟයෙන් ජයග්‍රහණය කර තිබෙනවා. රූප ශාස්ත්‍රයේ තේමා සොයායාම අතින් ශ්‍රී ලාංකික නිර්මාණකරුවන් ලෝකයේ අනෙක් ඕනෑම රටක් එක්ක කරට කර ඉන්නවා කියන්න මේක උදාහරණයක්.

අනෙක ස්ත්‍රිය සහ ඇගේ අනාගතය සම්බන්දයෙන් ධනාත්මකව සහ වෘත්තීයමය ලෙස බලන්න පුළුවන් පිරිමි නිර්මාණකරුවන් ඉන්නවා කියන එක අනිත් අතින් ඔප්පු වෙනවා.

එවන් වීඩියෝවක් තුල කාලය කළමණාකරණය කරමින් තමන්ට ඕනි පණිවිඩය එම කාලය ඇතුලේ දෙන්න එම නිර්මාණකරුට හැකියාව ලැබී තියනවා. ඒකත් ප්ලස්‌ පොයින්ට් එකක්.

ජිවිතයේ යාත්‍රාව (journey of life) කියන එක කුඩා කාලයේ ඉඳල යම් තරුණ වයසක් දක්වා මේකේ පෙන්නනවා. සිහිනයක් ඒ ඇතුළට ගේනවා. ජයග්‍රහණයක් ඒ ඇතුලේ තියනවා. හැමෝම දොස්තරලා වෙන්න ඕනි නැහැ කියන එක සහ වෘත්තීය අධ්‍යාපනය කියන එක කොච්චර වැදගත් ද කියන එකත් මේ පොඩි කාලය ඇතුලේ පෙන්නනවා.

දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න සිහින නොදැක්කත් තමන්ගේ දරුවාගේ ඕනෑම සුබ සිහිනයක් එක්ක හිටගන්න අම්මාවරු සහ පියවරු මේ බිමේ ඉන්නවා කියන එක තවත් පණිවුඩයක්.

අපේ කුඩා කාලේ උනත් අහස දිහා බලමින් ගුවන් යානා ගැන පරිකල්පනය කරපු දේවල් යම් තේමාවක් ඇතුලේ ලෝකයේ නිර්මාණයක් වෙනුවෙන් නැවත ප්‍රතිනිර්මානය මේ නිර්මාණකරු ලස්සනට කරලා තියනවා. මේ ඒ වෙනුවෙන් ක්‍රෙඩිට් එකක්.

ඒ පරිකල්පනය ස්ත්‍රියක් පැත්තෙන්, ඇගේ සිහිනය පැත්තෙන්, පිරිමි ඇසක් තුල නැවත ලෝකයට ප්‍රතිනිර්මාණය කරන එක ඇත්තටම සතුටුදායක වැඩක්. අපි ආසියාවේ රටක් හැටියට දියුණු ලෝකයට අපේ හැකියාව පෙන්නන්න මැලි වෙන්නේ නැහැ කියන එක සහ නිර්මාණශීලි ශ්‍රමය යන්න තවත් ස්ත්‍රී පුරුෂ බෙදුමක් නෙවෙයි කියන එකත් වැදගත්.

ඒ ඔක්කොමට වඩා ලෝකය වෙනුවෙන් නිර්මාණ කරන්න, ලෝකය හා එකතු වෙන්න, සහ ලෝකය ජයගන්න සුද්දෝධන රජ්ජුරුවන්ගේ දරුවා කවදාවත් බාධාවක් උනේ නැහැ කියන එකත් මේකේ තියනවා.

ඕනිනම් විශ්වීය ආදරය වෙනුවෙන් බුදුන් පාමුළ මලක් පහනකුත් තියල යන්න ඔයාගේ හිතට තවත් ධෛර්යයක් එයි. තිබ්බේ නැහැ කියල කවදාවත් ඒ කරුණාවේ අඩුවක් වෙන එකකුත් නැහැ.

කොහොම උනත් බුදුන්ට බැන බැන ඉන්නේ නැතුව අපේ වැඩේ අපි කරමු.

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

කම්පනයකට අමතරව චැනල් 4 වීඩියෝව ගැන මට හිතෙන දේ මෙච්චරයි. වෙනත් විදියකට කිව්වොත් ඒක මට වැදගත් වෙන්නේ ඇයි?

පාස්කු ඉරිදා මියගිය සහ මියනොගිය (එහෙත් සංකේතීයව මියගිය) මිනිස්සු දහස් ගණනක්ගේ ලේ කඳුළුවලට මේ පොළොවේ සාධාරණයක් ඉටු නොවෙන්න තියන ඉඩකඩ බොහොමයි. ඒක බ්‍රිතාන්‍ය භූමියේ පවා නොවෙන්න තියන ඉඩකඩ වැඩියි. සමහර විට මේ පෘතුවි තලයේ කොහේවත් එහෙම නොවී, ඇත්ත නොදැක අපිට මියයන්න සිදුවේවි. ඒ වගේම ලසන්ත, ප්‍රගීත්, නිමලරාජන්, සිවරාම් අපේ මතකය ඇතුලේ මමිකරණය වේවි. ඝනීභවනය වේවි.

චැනල් 4 වීඩියෝවේ එක තැනක හන්සීර් මවුලානා කියනවා ''මට මේ අඳුරු සත්‍යය දරාගෙන තවදුරටත් ඉන්න බැරි නිසයි එහෙම කිව්වේ'' කියල. සමහර විට ඒකත් ඇත්ත නොවෙන්න පුළුවන්. රංගනයක් වෙන්නත් පුළුවන්.

ඒක රංගනයක් උණත් නැතත් ඒ වාක්‍යයෙන් විවර කරන ඉඩ පරතරය (gap) ඇතුලේ කියවෙන දේ තමයි එහෙම අඳුරු බරක් ඒකට සම්බන්ද වෙච්ච හැමෝටම ඇති කියන එක. එහෙම තියාගෙන මියයන එක ලේසි නැහැ. මොන ආගමකට අයිති උණත්. අනාගමික උණත්.

පාස්කුවෙන් මියගිය ඥාතීන් ඉන්න හැමෝටමත්, ප්‍රගීත්, ලසන්ත, සිවරාම් ඇතුළු හැමෝගෙම කවුරු හරි ජීවත්වෙලා ඉන්නවානම් එයාලටත් මේ මරණ ගැන යම් සත්‍යයක් දැනගන්න ඕනි ඇති. මොකද සිද්ද වුණේ මේකයි කියල හිත හදාගෙන යම් සැනසීමකින් මේ ඉතුරුකාලේ ජීවත්වෙන්න හරි, හුස්ම ටික පිටකරන්න හරි ඒ ''දැනුම'' අවශ්‍යයි. නොවිසඳුනු මරණයක් තියන හැමෝගෙම ජීවතුන් අතර ඉන්න අයට ඒ ක්ෂිතියෙන් එළියට යන්න පිටවීමේ පොයින්ට් එකක් ඕනි (exit point). ඒක යම් සුවපත් වීමක්.

හැමෝම චැනල් 4 දිහා බලන් හිටියේ ඒ අර්ථයෙන් කියල මට හිතෙනවා. විශේෂයෙන් කාදිනල්තුමා වගේ කෙනෙක්ට එයාගේ භක්තිකයින්ගේ අර්ථයෙන් මේක කොච්චර දැනෙනවා ඇත්ද? එයාටත් බැහැ මේකෙන් එළියට යන්න.

චැනල් 4 වාර්තා වැඩසටහන මට වැදගත් උණේ ඒ අර්ථයෙන්. චැනල් 4 එකට මේ මරණ වැදගත් වෙන්නේ මොන අර්ථයෙන්ද මම දන්නේ නැහැ.

අනෙකාට දඬුවම් කරන එකට වඩා වැදගත් දෙයක් තමයි තමන් තමන්ගේ පැවැත්මේ ''පිටවුම් ස්ථානයක්'' සලකුණු කරන එක. හෝ එහෙම කරන්න බැරුව අරගල කරමින් ඉන්න කෙනෙක්ට උදව්කරන එක. මේ වීඩියෝවෙන් ඒ සඳහා ආලෝකයක් ලැබුණ ද කියන එක ඉදිරියේ සිද්ද වෙන දේවල් විසින් තීරණය කරයි.

මේක සෙල්ලමක් නෙවෙයි.

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

තිරියාය සහ මුලතිව් පුරාවිද්‍යා භූමි ගැන පුරාවිද්‍යා අධ්‍යක්ෂක සහ ජනාධිපතිවරයා අතර කතාබහේ සම්පුර්ණ වාසිය ගන්නේ ජනාධිපතිවරයා. ගොඩක් අය හිතනවා ඇති ඒකට හේතුව බලය කියල. බලයත් එක්ක එන සංකේතීය අධිපති අවකාශය කියල. ඒකෙ යම් ඇත්තක් පවතින්න පුළුවන් උනත් ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයක මහාචාර්යවරයෙක් ජනාධිපතිවරයාට මුහුණ දුන්න හැටි ගැන මට මෙහෙම හිතුණා.

කතාබහේ වාසිය ජනාධිපතිවරයා ගැනීමේ ප්‍රධාන හේතුව පුරාවිද්‍යා අධ්‍යක්ෂකගේ කරුණුමය නොසූදානම (factual unpreparedness). ඒ කියන්නේ කරුණු හොඳට හදාරලා නොපැමිණීම. අනික කරුණු එක්කම එන තර්කනයේ නොසූදානම (lack of articulation). පොදුවේ කිව්වොත් මොන භාෂාවකින් හරි දක්ෂ ලෙස කරුණු ගලපමින් කරුණු සහ භාෂාව සංස්ලේෂණය (synthesize) කරමින් ප්‍රතිඋත්තර දෙන්න බැරිකම. ඒ කුසලතා (skills) නැති නිසා හෝ මෙතැනදී ඒවා පාවිච්චි කරන්න බැරිවීම නිසා පුරාවිද්‍යා අධ්‍යක්ෂ තමන්ගේ ඊගෝ (ego) එක රිදවා ගන්නවා.

තවත් විශේෂ දෙයක් තමයි රනිල් භාෂා දෙක (සිංහල සහ ඉංග්‍රීසි) අතර දක්ෂ ලෙස මාරුවෙමින් (code switching and code mixing) තමන්ගේ සාකච්චාව සිංහල සහ දෙමළ ජනකොට්ටාශ දෙක අතරේ පාලමක් ලෙස භාවිත කිරීම. මේ දක්ෂතාව සමකාලීන කිසිදු දේශපාලන නායකයෙකුට නැහැ.

අනික තමයි ඔය මානවම්ම කතාවේ ඉඳල මම කියපු එක. ඒ තමයි රනිල් දක්ෂයි ඉතිහාසය එක්ක භාෂා සෙල්ලම් කරන්න. අනික එයා ලංකාවේ ඉතිහාසය කියවන්නේ ඉංග්‍රීසියෙන්. අපිට දැනෙනවට වැඩිය ඒක එයාට දැනෙන්නේ එයා රාජ්‍ය පාලනය ඇතුලේ ඉඳල ආපස්සට ඉතිහාසය කියවන නිසා (retroactive).

දැන් අපිට මානවම්ම රජ්ජුරුවෝ එතරම් දැනෙන්නේ නැති උනාට ඒ දවස්වල රට පට්ට අර්බුදයක තියන වෙලාවේ එයා බලය නැතුව ඉඳගෙන මානවම්ම කියවද්දී දැනෙන විදිය ගැන හිතන්න.

මානවම්ම කියන්නේ අරාජක අනුරාධපුරය එක්සේසත් කරලා ආපහු සෞභාග්‍යය ගෙනාපු රජ්ජුරුවෝ කියල තමයි මහාවංසය කියන්නේ. දැන් ඒක අපි වගේ පොරවල්වලට එතරම් දැනෙන්නේ නැති උනාට රටේ රාජ්‍ය පාලනය ඇතුලේ හිටපු, රාජ්‍ය පාලනය වෙනුවෙන් වැඩකරන පවුලක කෙනෙක්ට ඒක දැනෙන්නේ වෙනත් විදියකට. ඔතන තමයි ඔය අතිමූලික වෙනස එන්නේ.

''හරි...මේ අරාජක වෙලාවේ මටත් පුළුවන් නේද මානවම්ම වගේ වෙන්න....'' ඉතින් එහෙම සිතුවිල්ලක් එක්ක ඉතිහාසය කියවන එකෙක් සහ කොහේහරි ගමකින් විශ්ව විද්‍යාලට ඇවිල්ල තවත් ඔය තියන විෂයන් අතරින් පුරාවිද්‍යාව ඉගෙනගෙන ඒකෙන් මහාචාර්යවරයෙක් වෙච්ච එකෙක්ගේ කියවීමයි කියන්නේ පැහැදිළි දෙකක්. පළවෙනි එක තමන්ට සමීප ඓන්ද්‍රීය කියවීමක්. දෙවැන්න ජීවත්වෙන්න ඕනි නිසා වෘත්තියක් ඇතුලේ කියවන කියවීමක්. ඒ අස්සේ දේශපාලන පත්වීම්.

ගිරිහඬු සෑය, තිරියාය, තපස්සු භල්ලුක, ලයිට් හවුස්, මානවම්ම, මහා විහාරය, ජේතවනාරාමය, තන්නි මුරිප්පු, හොරොව්පතාන, මන්නාරම ඔය ඔක්කොම රනිල් කියවන්නේ සහ උච්චාරණය කරන්නේ එයාගේ රාජ්‍ය පාලන ෆැන්ටසි එකක් එක්ක. අපි ඒවා කියවන්නේ දුරස්ථ දැනුම් කරුණු විදියට.

ඒක නිසා තමයි රනිල් ඒ කරුණු සිතියම්ගත කරන විදියට (තිරියායේ සිට හොරව්පතාන සහ අනුරාධපුර සහ මල්වතු ඔය සහ එතන ඉඳල අරාබි මුහුදට) අපිට ඒ ගැන කතාකරන්න බැරි. දෙමළ මන්ත්‍රීවරුත් වැඩිය සද්ද නැහැ. සුළුජන චන්දත් ඕනි මේ වෙලාවේ. ඒවා අර ෆැන්ටසි එකේ අමතර කරුණු.

ඉතිහාසය කියන්නේ රනිල්ට ෆැන්ටසි එකක්. අපිට නිකම්ම ඉතිහාසයක්. ඔච්චරයි වෙනස...

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

Image@Paula Bronstein/Getty Images

හැත්තෑ ගනන් වල ඒ කියන්නේ සිරිමගේ කාලේ තිබ්බ ''ගන්ටාර මාක්'' සරම් ගැන ලොකු දේශපාලනය විවේචනයක් තිබ්බ. ගන්ටාර මාක් කියන්නේ සරම අස්සෙන් ශරීරය විනිවිද පේන්න තරම් රෙද්ද තුනී නිසා.

ඒ නිසා සරම ඇන්ද ඕනි කෙනෙක්ගේ සීම්භ්‍රාන් කුට්ටිය රෙද්ද අස්සෙන් පේන නිසා.

ඉතින් මේක රෙද්දේ ගුණාත්මක කම එක්ක ආපු ආර්ථික දේශපාලන විවේචනයක් උනත් ඒක අස්සේ තිබ්බේ සංස්කෘතික ප්‍රශ්නයක්.

හරියට විළි වැහෙන්න රෙද්දක්වත් මේ ආණ්ඩුවට දෙන්න බැහැ කියල තමයි ඒ වෙලාවේ සිරිමගේ ආණ්ඩුවට ගැහුවේ. දේශපාලනික වශයෙන් ඒක නැගල ගියා. ආණ්ඩුව හේදිලා ගියා.

ඉන් අවුරුදු තිහකට විතර පස්සේ යුරෝපයේ කපල් එකක් සැරිසරනවා එහේ මාධ්‍යකාරයින්ට පේන්න ගන්නවා. නිකම් කපල් එකක් නෙවෙයි ලෝකයේ ධනවත්ම ගායකයෙක් සම්බන්ද වෙන කපල් එකක්. ඒ තමයි කෙන්යේ වෙස්ට් සහ ඔහුගේ අලුත් ම බිරිඳ වන බියන්කා සෙන්සෝරි කියන යුවල. මේ යුවල විසින් මේ වෙනකොට යුරෝපයේ ටැබ්ලොයිඩ් වල ප්‍රධාන මාතෘකා හදනවා.

කෙන්යේගේ අලුත් බිරිඳ ඒ මාධ්‍ය වලට අනුව ප්‍රසිද්ධ ස්ථානවල සැරිසරන්නේ සම්පුර්ණයෙන් වගේ නිර්වස්ත්‍රයෙන් (almost naked) කියන එක තමයි ඒ පත්තරවල යෙදුම. ඒ අස්සේ උන් කොටුත් දාල තවත් වැඩේ නංගල ගන්නවා.

හදවතින් තවමත් වික්ටෝරියන් යුරෝපයේ මේවා උණු කැවුම් වගේ විකිණෙනවා.

කෙන්යේගේ කලින් බිරිඳ කිම් වගේම පෙනුමක් තියන කෙනෙක් තමයි බියන්කා. ඒ නිසා කෙන්යේගේ රෝග ලක්ෂණය කියන්නත් පුළුවන් තමයි.

හැබැයි කිම් උනත් මේ මට්ටමට ක්ෂේත්‍රයට ගේන්නේ කෙන්යේ. ඊට කලින් සම්බන්දතා ඇතුලේ පවා කෙන්යේගේ ඇඟේ එල්ලිලා තමයි ඇලෙක්සිස් ෆයිපර්, ඇම්බර් රෝස්, ජුලියා ෆොක්ස් වගේ අයත් ජනප්‍රිය උණේ. ඒ ඒ අයට දක්ෂකම් තිබ්බ උනත් හිට් වෙන්න ගන්නේ කෙන්යේ එක්ක පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ ගිහිල්ලා.

දැන් බියන්කා ගැන උනත් යුරෝපයේ කතා වෙන්නේ කෙන්යේ එක්ක එහෙ මෙහෙ යන එන එක විතරක් නෙවෙයි ගන්ටාර මාක් එකෙන් පාරේ යන හින්ද. බය නැතුව. අපේ අයට අනුව නම් ලෝකෙට බම්බු ගහගන්න කියල. අනික් උන්ට ඉරිසියා හිතෙන්නත් එක්ක.

අපි එහෙම කළේ දුප්පත් කම නිසා. කෙන්යේලට සල්ලි වලට කරන්න දෙයක් නැති නිසා.

අපරාදේ අපිටත් අර ගන්ටාර මාක් සරම් එහෙමම තියාගන්න තිබ්බේ.

මෙයාල දැන් මේවා අත්හදා බලන්නේ අවුරුදු තිහකටත් පස්සේ ...

(ආචාර්ය මහේෂ් හපුගොඩ)
සමාජ හා දේශපාලන විශ්ලේෂක

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

(Mahesh Hapugoda ගේ ෆේස්බුක් පිටුවෙන්...)

අර කොහෙද ඉස්කෝලෙක ඕ ලෙවල් ඉවරවෙලා ඉස්කෝලේ 'ළමයි' පිස්සු නටල ඒ ඉස්කෝලේ පන්ති කාමරේ දේපළ කම්බස් කරලා ගිය හැටි ගැන ෆොටෝ කීපයක් බුකියේ සංසරණය වෙනවා. සම්පුරණයෙන්ම පංති කාමරේ මස්කරලා දාල තමයි ළමයි ටික ගිහින් තියෙන්නේ.

දැන් කට්ටිය කියනවා ඔන්න කොන්ඩේ පීරන්න, සපත්තු දාන්න, සුදු අඳින්න විතරක් කියල දුන්න පාසැල් අධ්‍යාපනේ ප්‍රථිපල කියල. එක අතකට ඒක ඇත්ත තමයි. පුද්ගල සංවර්ධනය, වගකීම සහ වගවීම වෙනුවට අර විභාග මේ විභාග පස්සේ යන්න සහ කොහොමහරි පාස් වෙලා ලොක්කෙක් වෙන්න උගන්වන අධ්‍යාපනෙන් මීට වඩා දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්න බැහැ තමයි.

මේ පංතියට බාල තවත් වසරක ළමයින්ට ඉගෙන ගන්න තියන ජාතික දේපළ මේවා. මෙයාල විනාශ කරන්නේ ඒ දේපළ. මෙයාල තමයි කෝච්චියේ බස් එකේ සීට් කපන්නේ. ඒවා මස් කරන්නේ.

දැන් මේ විභාගේ පීඩනය එළියට යවන කැතාස්මික විදියක් ද? ක්‍රම විරෝධයක්ද? මෙයාල ගෙදර තියන දේපළත් මෙහෙම විනාශ කරනවද?

සහානුකම්පාව සහ සංවේදී බව කියන දෙකම දන්නේ නැහැ හෝ දැනගත්තත් වැඩක් නැහැ කියන එක තමයි මේකෙන් පේන්නේ. ඒ කියන්නේ නරුම බව. තමන් කරන්නේ නරක දෙයක් බව දන්නවා. ඒත් රංචුවක් හැටියට ඒ දේම කරනවා. දන්නවා ඒත් කරනවා (disavowal) කියන එකට අධ්‍යාපනික විනය ඇතුලේ නම් බේත් නැහැ කියල තමයි කියන්න තියෙන්නේ.

මේ රටට හෝ ලෝකයට වැඩදායක ආචාර ධාර්මික පෞරුෂයක් (ethical person) බිහිකරන්නේ කොහොමද කියන කාන්ටියානු අධ්‍යාපනික ප්‍රශ්නේ මොකක් උණත් මෙයාල ලංකාවේ මෙහෙම හැසුරුනාට වෙන රටකට ගියොත් මේ අය පූසෝ වගේ ඉන්නේ කොහොමද? කොරියන් ජපන් යන්න පුහුණුවෙන මෙහෙ අය අපුරුවට එහෙ නීති රීති එක්ක ජීවත් වෙන්න හිත හදාගන්නේ කොහොමද?

මෙහෙ තියන අතිරික්ත ප්‍රමෝදය මුදාහැරීම එහෙදි නැත්තේ ඇයි? කියන විදියටත් වඩා හොඳට කරලා හොඳම හොඳ ළමයි වෙන්නේ කොහොමද මෙහෙන් චුත උනාට පස්සේ? එහෙනම් මේක මේ පොළොවේ ප්‍රශ්නයක් ද?

මුකුත් ලොකු තර්ක නැහැ. එහෙ වැඩ කරන විදියක් තියනවා. රටක් හැටියට ප්‍රොජෙක්ට් එකක් තියනවා (national project). ඒ ප්‍රොජෙක්ට් එකට අවශ්‍යවන විදියට මානසික සිතියමක් තියනවා (cognitive mapping). හරි හෝ වැරදි ලොක්කගේ ඉඳල පොඩ්ඩ දක්වා මුළු ජන සමාජයම ඒ ප්‍රොජෙක්ට් එක ඇතුලේ ඉන්නවා. තමන් ඉන්න තැන සිතියම්ගත කරනවා. සිතියමෙන් ඔබ්බට ගිහිල්ල ඒ වැඩේ අල කරන එවුන්ගේ ඇට දෙක මුං ඇට කරනවා. මෙයින් කියන්නේ නැහැ වරින් වර විපරීත දේවල් වෙන්නේ නැහැ කියල.

අධ්‍යාපනයට විතරක් බැහැ මිනිස්සු වෙනස් කරන්න. අධ්‍යාපනය ලොකු සමාජ ව්‍යාපෘතියක් (mega social project) ඇතුලේ පිහිටුවන්න ඕනි. සහ ඒ ව්‍යාපෘතිය ප්‍රථිපලදායක වෙන්නත් ඕනි.

සියලු පෙරදිග සමාජ ධනවාදී ක්‍රමයට ගැට ගැහුණේ සහ ප්‍රගතියේ අරමුණු සාක්ෂාත් කරගත්තේ එකම විදියකට. ඒ තමයි නීති ව්‍යුහය සහ රාජ්‍යය ශක්තිමත් කිරීමෙන්. ජපානය, තායිවානය, කොරියාව, සිංගප්පුරුව, මැලේසියාව එකම ආකෘතියක්. එයින් හොඳම උදාහරණය චීනය.

චීනයේ පංති කාමරයක මෙහෙම උනානම් බලාගන්න තිබ්බ....


(ඡායාරූපය: ජපානයේ පාසල් වාර අවසානයේ පාසැලෙන් නික්මයන සිසු සිසුවියන්).

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

අපේ රටින් අවස්ථා ගණනාවකදී මිනිස්සු තොග පිටින් පිටවෙලා ගිහින් තියනවා. ප්‍රචණ්ඩත්වය, වාර්ගික අර්බුද, භාෂා ප්‍රශ්න සහ ඊට සමානවම ආර්ථික ප්‍රශ්න නිසාත් මේ රට දාල යන්න එයාලට හේතු උණා.

මින් සමහරක් පිටවයාම් (exodus) සදාකාලික උණා. ඒ කියන්නේ ගිය අය ආයේ ආවේ නැහැ (දෙමළ, වතු දෙමළ සහ බර්ගර් ජන කොටස්). තවත් අය යම් කාලෙකට පස්සේ ආව (ආර්ථික හේතු නිසා ගිය අය). සරණාගත පසුබිමින් ගිය අය නම් ආවේම නැති ගණන්.

ඔය ''මිල්ලේ සොයා'' වගේ චිත්‍රපටියක පේන්න තියෙන්නේ ගියා වගේම ආපහු ආපු කොටස් ගැන. මම හිතන්නේ මේ යන-එන පිරිස්වල තියන සමාජ ආතතිය අර සදාකාලික ලෙස පිටමං වෙච්චි අයට වඩා වැඩි කමක් දකින්න පුළුවන්.

අසූව දශකය අග සහ අනූව මුල ආර්ථික හේතු නිසා මේ රටෙන් ගොඩක් පිටව යනවා අපි දැක්ක. දැනුත් ඒකම දකින්න පුළුවන්. හැබැයි දැන් තියන තාක්ෂනය එක්ක ඒ පිටව යාම ඇත්තටම පිටව යාමක් ම නෙවෙයි කියල කියන්න පුළුවන්.

ඒ කාලේ ගියොත් ගියාමයි. ආයේ ඉතින් ඔය අමාරුවෙන් දෙන දුරකථන ඇමතුමක්, ලියුමක්, ටෙලිග්‍රෑම් එකක් නැත්නම් වෙනත් කෙනෙක් අතේ එවන පණිවිඩයක් වගේ ඇරෙන්න වෙන හාවක් හූවක් නැහැ. නමුත් අද එළියට යන්න බැහැපු වෙලාවේ ඉඳල කට්ටිය යන්නේ වීඩියෝ කෝල් එකක. ඒ නිසා ඇත්තම වෙන්වීමක් සලකුණු කරන්න බැහැ.

මෙන්න මේ 80 සහ 90 මුල තිබ්බ ගියොත් ගියාමයි පසුබිම එක්ක තමයි නාමල් උඩුගමගේ සින්දු ජනප්‍රිය උණේ. විශේෂයෙන් 1978 ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය ඇතුලේ ආපු විදෙස් රැකියා සන්දර්භය සහ සංක්‍රමණය මේ උඩුගමගේ වියෝ ගී වලට පසුබිමක් නිර්මාණය කළා.

ගමෙන් නගරයට එන එක වගේම මේ රටෙන් තවත් රටක් කරා යන එකත් උඩුගමගේ ශ්‍රාවක තීරය වෙන්න ඇති. මම හිතන්නේ ලංකාවේ ගායකයෙක් ලංකාවේ 80න් පස්සේ සංක්‍රමණීය තාරුණ්‍යයට එච්චර තදින් කා වැදිච්ච අවස්ථාවක් වෙන නැතුව ඇති.

සංසාර මාවතේ හමුවෙන්නයි, අප හමුවීම වෙන්වීම, මේ මල් පාර දිගේ, සමුගන්නේ නෑ -වෙන්වන්නේ නෑ, රෑ සිහිනේ, මා මුව අගින්, සිහිනෙන් සිහිනෙන්, වෙස්සන්තර බිසෝ, සිතගාව හදපෑව වගේ සිංදු නිකම් වෙන්වීමේ කීරි ගැහෙන අත්දැකීමක් අරන් ආව. විශේෂයෙන් අපේ පංතිවල යම් ප්‍රමාණයක් අම්මල හෝ තාත්තල හිටියේ මැද පෙරදිග වීම, වගේම ඕ ලෙවල් හරි ඒ ලෙවල් වලින් හරි පස්සේ අපේ සගයොත් හිටියේ රට යන වගේ හීනයක හින්ද මේ ''උඩුගමයානු වෙන්වීමේ ආතතිය'' සහ උච්චාරණය අපේ පරිකල්පනයට අමුතු හැඟීමක් අරන් ආව.

ආදර ෆැන්ටසි කැඩිලා තිබ්බේ නැතත් නිකම් කැඩුන හෝ කඩාගෙන බලන්න ඕනි වගේ හැඟීමකින් අපි හිටියා මට මතකයි. ඒවා එක අතකට ජනප්‍රිය සංස්කෘතියේ ලෙඩ. මේනියා.

ඒ කාලේ සංගීතයක් කියන්නේ අනිවා නාමල් උඩුගම ඉන්නවා. අර බ්‍රිතාන්‍යයේ බීටල්මේනියා (Beatlemenia) වගේම නැති උනත් නාමල් හින්ද අපේ පරම්පරාවේ කෙල්ලෝ ඇඬුව. ඇත්තටම වෙන්වුන ගැහැණු මිනිස්සු උඩුගමගේ සින්දු අහල සුවපත් උණා. ආදරය කියල මොකක් හරි එකක් තියනවා කියල හිත හදාගත්ත.

නාමල්ට කෙල්ලෝ පිස්සුම පිස්සු ම වැටිලා හිටපු වෙලාවක නාමල් ගයනවා, ''සොයුරියනේ ඔබට මගෙ හද නොලැබෙන්නේ'' කියල. ආත්මීය වශයෙන් කිව්වොත් ඒ තමයි මට අනුව ලංකාවේ ජනප්‍රිය සංගීතය ආදරය වෙනුවෙන් කරපු උත්කෘඨම කාන්ටියානු ප්‍රකාශය (the highest Kantian statement of love). ඒක නිසාම කෙල්ලෝ වැඩියෙන් නාමල්ට ආදරය කළා.

''මා තනිවී නැහැ ලෝකේ - මට ද කුමරියක් ඇතේ'' කියල නාමල් කියන්නේ උන්ගේ ෆැන්ටසි කුඩු වෙන්න. නමුත් අද ලෝකේ ගායක ගායිකාවෝ ඉන්නේ සදාකාලික තනිකඩයෝ විදියට ප්‍රේක්ෂක ආකර්ෂණය ගන්න. එහෙම ලෝකෙක නාමල් ම ලියන ඒ සිංදුව පට්ට.

හමුවීම, වෙන්වීම, සංසාර, ආදරය, සිහින, අහස, සඳ, තරු, ලංවෙන්න, වෙන්වෙන්න, සිත, දුර, ඈත, මුව, නෙතු, හැඟුම් වගේ ගණන් කරන්න පුළුවන් වචන ටිකක් එහාට මෙහාට කරලා අන්තිම සරල පදමාලාවක් (අර්ථයක් නැති තරම් සරල) ලංකාවේ හිට් කරන්න පුළුවන් සාස්තරේ දැනගන්න වෙන්නේ උඩුගමගෙන් විතරයි.

නිදහසින් පස්සේ හැම දශකයකටම වරක් දෙවරක් මහා පරිමාණ මිනිස් නික්මයාම් බහුල වෙච්ච වෙලාවක මේ භූමියේ ඒ ඔක්කොම ලේ කඳුළු අස්සේ ආදරය කියල දෙයකුත් තිබ්බ කියල නාමල් ගයලා තියනවා.

ඒ නිසා මේක විචාරයක් නෙවෙයි. අපේ පරම්පරාවේ තවත් එක ප්‍රපංචයක් මගේ පිටුවේ සලකුණු කිරීමක් විතරයි.

ආදරය ගැන ගායනා කරපු එකම කෙනා කියල නෙවෙයි මේ කියන්නේ.

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි

චීනයේ දී සෙන් බුද්ධාගම (Zen) හැටියටත් ජපානයේදී සින් (Shin) බුද්ධාගම ලෙසටත් ඈත පෙරදිගට සංක්‍රමණය වූ බුද්ධාගම වඩාත් ප්‍රතිඵලදායක ලෙස ශක්තිමත් වුණා.

වසර දෙදහස් පන්සිය ගණනකට පසුවත්, විද්‍යාවේ සහ තාක්ෂණයේ ආගමනයට පසුවත්, තවත් ගෝලීය ආගම් ගණනක තරඟකාරී බව සමඟත්, බුද්ධාගමට අදටත් ලෝකයේ කෙලින් හිටගැනීමේ ශක්තිය ලැබුණේ පෙරදිග දියුණු වූ ඉහත බෞද්ධ ශාකා දෙක නිසා කියල කියන්න පුළුවන්.

සාමාන්‍ය බුද්ධාගම (general Buddhism) හැම කෙනෙකුටම යම් පමණකින් අවබෝධකර ගැනීමේ පහසුව තිබුණත් දීර්ඝ ඉතිහාසයක් සහ සම්භාව්‍ය පසුබිමක් තියන චීන සෙන් ප්‍රවේශය අප නොසිතන ගැඹුරක් කරා මිනිසුන් රැගෙන යනවා. ඒක ගොඩක් අමාරුයි.

සෙන් බුද්ධාගමේ පරිචායකයින් (practitioners) විසින් තම ප්‍රායෝගික බෞද්ධ ගවේෂණයේදී විශාල අවබෝධයක් ලැබුවා උණත් එය අන් අයට අවබෝධකර දෙන තැනට එනකොට සෙන් ධර්මයට එතරම් සාධාරණයක් ඔවුන් අතින් සිදුවුණේ නැහැ කියන්න පුළුවන්. කොහොමත් අන් අයට අවබෝධකර දීමේ ගැටළුවක් බුද්ධාගමේ මුල් අවස්ථාවේ ඉඳලම තිබ්බ. විශේෂයෙන් විද්‍යාව ඉදිරියේ දී ඔවුන් ඔවුන්ගේ අවබෝධය ප්‍රකාශකරන්න සෙන් ගුරුවරු සෑහෙන අපහොසත්කමක් දැක්වුවා.

ඒ නිසා සෙන් මාස්ටර්ල කිව්ව දෙයක් උපුටන එකෙන් ඔබ්බට සෙන් දර්ශනය නූතන ලෝකයේ ගමන්කළේ නැහැ. විශේෂයෙන් සෙන් මනෝවිද්‍යාව සහ දර්ශනය සෙන් උපුටන ඇතුලෙම මැකිලා ගියා. ඒක අපරාදයක්.

කොහොමත් සාමාන්‍ය හේතුව සහ තර්කය එක්ක (common reasoning and logic) බුද්ධ දේශනාවේ හරයට ලඟාවෙන්න අමාරුයි. ඒක හැමෝම තේරුම්ගන්න.

අපි හැමෝටම අපේම වූ පැවැත්මක් තියනවා. එය සුවිශේෂයි. ඒ සුවිශේෂ පැවැත්ම ඇතුලට පැවැත්මේ ගැඹුරුම අර්ථයෙන් චාරිකාවක් යන එක තමයි සෙන් ධර්මයෙන් කියවෙන්නේ. මේ චාරිකාව ඇතුලේ සිදුවෙන එකම දෙය තමයි යම් බන්ධනයක ඉඳල එක්තරා නිදහසක් කරා මිනිස් පැවැත්ම ගමන්කරන එක (from bondage to freedom).

පැවැත්මේ උල්පතෙන් ඇත්තටම දිය දෝතක් බොන්න ඔබට පුළුවන් උනොත් අපිට පුළුවන් බුදුන් දේශනා කළ දුකින් මිදීමේ ආරම්භය සොයාගන්න. අප තුල තියන සියලු ශක්තීන් ආපසු මේ අප අවට තියන ශක්ති ප්‍රභවයන් වෙතම මුදාහරින්න. ඉන් පස්සේ ඒ ශක්තිය අපව එක එක දිශාවලට පොළඹවන එක වලක්වාගන්න.

අප තුල තියන මේ අසාමාන්‍ය ශක්ති ප්‍රභවය හඳුනාගෙන ඒ ශක්තිය අපව උමතු මාර්ගවල ගමන් කරවන එකෙන් මුදවාගන්න සෙන් දහමට පුළුවන්. අපට හිතාගන්නවත් බැරි මේ ශක්ති ප්‍රභවයන් විනාශකාරී දේවල්වලට යොමුකරන්නේ නැතුව යහපත් ක්‍රියා වෙනුවෙන් පමණක් යොදවන්න සෙන් හදාරන්නෙකුට පුළුවන්. පැවැත්මේ ශක්තිය (life energy) හරි විදියට කළමනාකරණය කරගන්න ඕනි අධ්‍යාත්මික හැකියාව සොයාගත්ත අපට මෙතැනදී සංතෘෂ්ටිය කියන දේ මුණගැසෙනවා (happiness). ඒ සතුට එක්ක තමයි නිදහස එන්නේ (freedom).

අපට මෙතක් ඇරිලා නොතිබ්බ තුන්වන ඇසක් (third-eye) මෙතනදී විවර වෙනවා. අවිද්‍යාව කියන නොසැලකිලිමත් බව විතැන් වෙලා ජීවිතයේ ඇත්ත වටිනාකම, ඇත්ත වැදගත්කම මෙන්න මේ මොහොතේ ඉඳන් අපිට තේරුම් යනවා. අශුභවාදී දේවල් ඉවත් වෙලා ශුභවාදී උත්ප්‍රේරණක් එක්ක ජීවත් වෙන්න පුළුවන් වෙනවා.

''සදාකාලික ඇත'' (Everlasting Yea) කියලවත් ''සදාකාලික නැත'' (Everlasting No) කියලවත් දෙයක් ඇත්ත මිනිස් පැවැත්මේ නැහැ කියල වටහා ගන්න මේ එක්ක ඔබට පුළුවන් වෙනවා.

ඒ වගේ අවබෝධයක් ජීවිතයේ අපරිමිත ශක්තිය එක්ක මුසුකරගෙන දැන් ඔබට පුළුවන් ජීවිතයේ නර්තනය ආරම්භ කරන්න....

ඩයිසෙට් ටෙයිතාරෝ සුසුකි, කියෝතෝ, 1926

D.T. Suzuki (1949). Esseys in Zen Buddhism, Rider and Company, London.

මහේෂ් හපුගොඩ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි